Reizen in Centraal Amerika

Panama Costa Rica Guatemala Belize Mexico & Cuba

14/12/2009 - 04/02/2010

http://www.roadtrip2adventure.com/fotos/2009-2010-centraal-amerika-panama-costa-rica-guatemala-belize-mexico-cuba-fotos/

09/12/2009

Reizen in Centraal Amerika

Vlucht naar New York

Dit keer gingen Hoite en ik reizen in Centraal Amerika. Het zou weer een hele andere reis worden, dan onze eerste twee reizen samen. Dit keer vlogen we met Continental Airlines. Onze vlucht duurde 9,5 uur naar New York en daarna 5 uur naar Panama City. Voor de eerste 3 nachten hadden we alvast een hostel geboekt. Daarna zouden we wel zien. Het plan was om van Panama naar Mexico te reizen met het openbaar vervoer. Onze reis zou namelijk weer eindigen in Cancun op 9 februari.

Toen we over New York vlogen konden we Manhattan en het vrijheidsbeeld zien. Dat was ontzettend gaaf! Aangekomen op de luchthaven Newark in New York kregen we meteen in de gaten dat we in Amerika aangekomen waren. We waren alleen hier in transit naar Panama. Maar toch moesten we 4 keer langs de douane. Al onze vingerafdrukken werden afgenomen en er werd een irisscan gemaakt. Dus ondanks dat we niet in Amerika bleven werden we toch geregistreerd. Ook moesten we onze bagage van de band afhalen om deze opnieuw in te checken. Normaal gesproken worden alle koffers in transit meteen in het volgende vliegtuig gelegd.

Na dit alles hadden we gelukkig nog even tijd om een hapje te eten bij de foodcourt van de luchthaven met uitzicht op Manhattan. 3 Uur later konden we in ons vliegtuig stappen naar Panama City. Omdat er 1 persoon zijn koffer had ingecheckt maar zelf niet in het vliegtuig was gestapt liepen we een uur vertraging op. Uiteindelijk waren we om 22:45u eindelijk in Panama City geland. Voor ons was het op dat moment al 04:45 uur. Dus inmiddels waren we lichtelijk gebroken.

Aankomst Panama City

We hadden een airport service besteld, dus we waren heel erg benieuwd of er ook daadwerkelijk iemand zou staan om ons op te halen. Tot nu toe is dat namelijk nog nooit goed gegaan. We waren dan ook best verbaasd toen we de gate uitliepen en er een leuk meisje stond met een bordje met Hoite Schaap erop. Ze vloog meteen op ons af en begon gelijk te kussen, dus de ontvangst was erg vriendelijk. Na een mooie tour door Panama City by Night kwamen we in het hostel aan. In het hostel hadden we een kamer met eigen badkamer geboekt, maar helaas die hadden ze niet. Dat werd een badkamer delen.  

15/12/2009

Panama City

De eerste ochtend dat we wakker werden in Panama kregen we in de gaten wat een jetlag betekend. We waren heel erg vroeg wakker, ondanks dat we zo weinig hadden geslapen. Met ons brakke hoofd zijn we toch maar opgestaan, want verder slapen lukte niet. Het was tijd om Panama City te gaan verkennen. We zijn naar het oude gedeelte geweest Casco Antigua / Casco Viejo. Hier is Panama City ontstaan. Inmiddels wonen er ruim 1,2 miljoen mensen in deze stad. De opgeknapte gebouwen zijn super mooi geworden, maar de nog niet opgeknapte gebouwen zijn erg lelijk. In de gehele stad waren enorm veel gebouwen in aanbouw, dus de economie lijkt goed te gaan. Hele wolkenkrabbers worden uit de grond gestampt.

16/12/2009

Panama Kanaal

Ons bezoek aan het Panama Kanaal was ontzettend interessant om te zien. Het Panama Kanaal is een ruim 1km lang kanaal welke geopend is in 1914. Dit kanaal verbindt de Caribische zee met de Grote Oceaan en is daardoor een belangrijke ader in het intercontinentale transport. Anders zouden alle schepen om Zuid-Amerika moeten varen. Het is bijzonder indrukwekkend om te zien hoe enorme schepen door die vrij nauwe sluizen varen. Op het moment dat wij er waren voer er een schip door met 5000 auto's, BMW, Mercedes en Saab met een totale waarde van 16.000.000 dollar.

18/12/2009

Reis naar Boquete

Gisteren zijn we om 07.45u vertrokken uit Panama City met de bus. Bij het loket hadden we gevraagd wat voor bus het zou zijn. En daar vertelden ze ons, dat het een super de luxe bus was. Het begrip luxe is hier wel anders dan dat wij kennen. Onze bus was namelijk zo'n 15 jaar oud, de stoelen waren alleen op kleine mensen berekend. De radio stond op volume maximaal en kraakte nog harder, dan dat je de muziek hoorde. Zelfs het opzetten van onze Ipod op maximaal volume kon het lawaai niet overstemmen. Het enige wat goed werkte was de airco.

Gelukkig hoefden we maar 8 uur te rijden met deze bus. We waren onderweg naar Boquete en moesten daarvoor eerst in het plaatsje David verstappen. Bij aankomst in David begon het keihard te regenen, dus we renden snel naar onze volgende bus. Dit was de kippenbus naar Boquete, een klein bergdorpje. De kippenbus is de lokale bus hier, waar echt alles in vervoerd wordt. Vandaar de naam kippenbus, alleen zaten er dit keer geen kippen in de bus alleen een hoop mensen. 

Boquete

Aangekomen in Boquete vonden we leuk hostel voor een paar dagen. We trokken ook gelijk onze enige warme kleren aan, die we bij ons hadden. Een lange broek ging aan met sokken, schoenen en dikke trui. Het is hier namelijk een stuk kouder dan in Panama City. Gelukkig is het overdag wel lekker warm, maar 's avonds koelt het enorm af. Ons hostel lag aan een mooie rivier Caldera, dus we hoorden de hele dag en nacht stromend water, heerlijk rustgevend. Boquete is een klein bergstadje op ongeveer 60km van Costa Rica af. Hier konden we wel een paar dagen genieten.

Caldera Hot Springs

Vanuit Boquete kunnen veel activiteiten gedaan worden. Zoals bijvoorbeeld een bezoek aan de in de buurt liggende Caldera hot springs, dit zijn natuurlijk verwarmde waterbronnen. Dat leek ons gisteren wel wat. We kwamen 2 meiden tegen uit Nederland en Canada, die bij ons in de bus hadden gezeten naar Boquete en in hetzelfde hostel sliepen. Ook zij wilden daarheen gaan, dus we besloten gezellig met zijn vieren te gaan. Een excursie naar de hot springs kost 28 USD. Maar je kon er ook op eigen houtje heen, dus dat deden we. Met zijn vieren hebben we een taxi genomen van 2.50 USD p/p.

Aangekomen bij de jungle moesten we nog 45 minuten door de jungle naar de hot springs lopen. Dat leek geen probleem, het was niet zo warm en de zon scheen niet, dus dat ging prima. Maar halverwege begon het ineens keihard te regenen en daar hadden we niet echt op gerekend. We waren al een hele tijd onderweg, dus we wilden niet terug gaan en dus liepen we gewoon door. De regen zou vanzelf wel een keer stoppen. Lopend in de jungle werden we in één keer achtervolgd door een waterbuffel en een lokale cowboy op zijn paard. Hij wees ons de weg door de jungle, modder en bomen naar de hotsprings.

Eindelijk kwamen we bij de hot springs aan. Dus we trokken snel de zeiknatte kleding uit, betaalden 2 dollar entree en stapten in het warme water. Er waren meerdere hot springs, de koelste was 38 graden en de warmste 45 graden. Dit was wel een bijzondere ervaring. Je zit buiten in de stromende regen in een warm modderbad. Na een klein uurtje werd de regen minder en besloten we om weer terug te gaan. We moesten natuurlijk nog 45 minuten terug lopen en we wilden de laatste bus terug niet missen.

Terug naar Boquete

De kleding van de heenweg kregen we niet meer aan, die waren kletsnat. Gelukkig had ik mijn sarong bij me, dus die diende als kledingstuk. Na 15 minuten lopen door de blubber, begon het weer ontzettend hard te regenen. Dat was nog niet zo erg, maar door de vele regen werden de zandwegen omgetoverd in modderwegen. We moesten ook bergafwaarts lopen, dus de weg spoelde mee naar beneden. Met een natte sarong om me heen geplakt en met slippers die in de modder verdwenen en weggelden bij elke stap, was het behoorlijk lastig lopen.

Het begon donkerder en kouder te worden en inmiddels waren we helemaal doorweekt en verkleumd. Op een gegeven moment kwam er een pick-up aan waar we met zijn vieren voor gesprongen zijn. De vriendelijke mannen wilden ons wel naar de weg brengen, de jungle uit, maar dan moesten we achterin in de bak. We waren zo doorweekt, dat ze ons niet in de auto wilden hebben. Maar wij waren allang blij, dat we zo sneller bij de weg zouden komen. Aangekomen bij de weg moesten we daar wachten op een bus, taxi of wat dan ook.

Liften

Het duurde lang en er kwam niks voorbij, dus toen zijn we maar gaan liften. De eerste paar auto's zaten vol of wilden ons niet meenemen. Tot er gelukkig een pick-up aankwam met een erg aardige man erin. Hij wilde ons wel naar de grote weg brengen, daar zouden we meer geluk hebben met een taxi of bus vinden. We mochten ook gewoon in de auto van hem, ook nadat ik hem uitgelegd had dat we echt zeiknat waren. Maar dat maakte hem niks uit, het was allemaal leren bekleding, dus no problema. Het was toch wel erg handig dat ik de taal hier sprak. Helemaal in dit soort situaties.

Ik raakte daarom ook in een druk gesprek met onze held. Hij bleef brandweer chief Jorge te zijn. En omdat we zo aan het kletsen waren is hij waarschijnlijk vergeten te stoppen, want 25 minuten later reden we Boquete binnen. Dus heeft Jorge ons maar helemaal bij ons hostel afgezet. We zijn de auto uitgestapt, hebben Jorge uitgebreid bedankt en zijn alle vier het hostel ingerend. De warme douche riep ons om op te warmen. Daarbij moest ik ook nog een half uur schrobben, omdat ik helemaal blauw geworden was door de sarong die flink had afgegeven.

Wat gaan we doen

De volgende dag hebben we niks gedaan, we moesten denk ik bijkomen van het avontuur van de vorige dag. Daarnaast moesten we gaan beslissen waar we na Boquete naar toe gingen. Een echte planning maken we nooit, omdat we die toch altijd weer veranderen. We zouden nu ook op het strand van de oostkust moeten zitten ipv in dit bergdorpje. Het volgende doel was een nieuw land, Costa Rica. We hoopten daar wat beter weer te krijgen, zodat we naar het strand zouden kunnen. Het slechte weer achtervolgde ons een beetje.

Toen we besloten om verder te gaan naar Costa Rica, hebben we ook maar gelijk een vliegticket geboekt van de hoofdstad San Jose naar Guatemala. We vonden het niet veilig genoeg om met de bus door door Nicaragua en Honduras te rijden. Deze rit zou namelijk minimaal 48 uur duren en deze twee landen waren niet de veiligste landen.

22/12/2009

Reis naar Costa Rica

Op zondag zijn we vanuit Boquete met de bus vertrokken naar Costa Rica. De grensovergang was wel grappig. Het leek namelijk net alsof we in een dorp stonden. Overal stonden kraampjes waar vanalles verkocht werd, het was er chaotisch. Er waren heel veel mensen, maar geen enkele douane beambte te zien. Gelukkig wisten we dat we een uitreisstempel en een inreisstempel nodig hadden, dus na een paar keer vragen hebben we de stempels gekregen. Vervolgens zijn we weer snel de bus ingestapt naar Neilly stad.

In Neilly moesten we overstappen op een bus naar Dominical in Costa Rica. Na 1,5 uur wachten op onze bus wilden we het kaartje kopen en dat ging niet. We hadden namelijk niet in de gaten gehad dat het in Costa Rica een uurtje eerdere was, dan in Panama. Dus we moesten nog een extra uurtje wachten. De vorige keer in Panama dachten we dat we een oude en slechte bus te hadden, maar de bus van Neilly naar Dominical was nog vele malen erger.

De bussen gaan hier ook stampvol, alle stoelen worden bezet, maar ook elke millimeter in de gangpaden. We waren dan ook heel erg blij, dat we eindelijk de bus uit konden na 4 uur. Weer vaste grond onder de voeten i.p.v. zo'n gammele bus. Vanaf dat we in Costa Rica aan waren gekomen begon het alweer enorm te regenen en het is de 4 uur busrit ook niet meer gestopt. Toen we aankwamen in Dominical was het inmiddels al donker en we moesten nog op zoek naar accommodatie. Gelukkig hadden we die snel gevonden, een leuke kamer en met warm water.

Dominical

De volgende dag werden we wakker en weer kwam de regen met bakken ui de lucht. Het slechte weer bleef ons achtervolgen. Gelukkig stopte het tegen de middag eindelijk en konden we even op het strand gaan kijken. Het strand in Dominical is bruin, dus dat zag er wel wat minder aantrekkelijk uit dan een hagel wit strand, maar er stonden wel palmbomen. En....ik ben zelfs het water in geweest, want het water was lekker warm!!

Gelukkig scheen de zon de volgende ochtend wel, dus we konden weer naar het strand. Eindelijk verkleurden we een beetje.We hadden een wave board gehuurd en zijn daarmee lekker op de golfen gaan surfen. Wat een heerlijke dag, eindelijk leek de vakantie te zijn begonnen!!

 25/12/2009

Kerstavond in Dominical

Op de ochtend van kerstavond stonden we op met de gedachte dat dit een normale dag zou worden en dat we niet echt kerst zouden gaan vieren. De mensen die we de afgelopen dagen hadden ontmoet waren alweer vertrokken, dus we bleven met zijn tweeën over. Maar even later vroegen onze Canadese buren wat we 's avonds zouden gaan doen. Zij hadden ergens gezien, dat er een speciaal kerstdiner zou zijn. Wij hadden nog nergens iets gezien, zelfs geen kerstversiering.

Het kerstdiner klonk wel leuk, dus we hadden met onze buren afgesproken dat we samen naar dit kerstdiner zouden gaan. Op de aankondiging had gestaan, dat je gratis spaghetti zou krijgen, dus we dachten dat ze het dan zouden verdienen op de drankjes. Het kerstdiner begon om 18.00 uur. Toen we aankwamen bij de lokatie zat er een grote groep mensen aan 3 lange tafels en het zag er erg gezellig uit! We kregen al snel onze gratis spaghetti en het was heerlijk. Voordat we konden eten moest iedereen eerst bidden. Qua drinken was er alleen gratis limonade siroop. Er was geen mogelijkheid tot het kopen van andere drankjes.

Wat een gastvrijheid dachten we. Terwijl we aan het eten waren, werd er voor ons een toneelstuk opgevoerd door kinderen over wat kerst nou precies is, een feest van cadeautjes of van iets anders. Het toneelstuk van de kinderen was best leuk, maar zodra het stuk was afgelopen kwam er een man het podium op en begon een heel verhaal over Jezus en God. Volgens de man was uiteindelijk de zin van kerst, de viering van de verjaardag van Jezus. Na de speech moesten we weer een heel lang gebed afleggen om vervolgens een stuk verjaardagscake van Jezus op te eten.

Brand in de kerk

Nu zijn wij beiden absoluut niet gelovig, dus we wilden eigenlijk maken dat we wegkwamen, omdat het steeds heiliger werd allemaal. Helaas begon het op dat moment zo hard te regenen, dat we niet weg konden. Daarom hebben we nog een half uurtje naar allemaal heilige kerstliederen geluisterd. Na een half uurtje stopte de harde regen en hebben we snel de boodschapper bedankt voor het eten en de fijne avond. Toen we de deur uit wilden lopen begon er een jongen met een paar vuurballen te goochelen. We bleven dus nog maar even blijven kijken. Tot 1 van de vuurballen een stuk brandende stof verliest en deze bovenop het rieten dak terecht kwam.

Het dak vloog meteen in brand. Een aantal mensen vlogen meteen het dak op, maar verder deed niemand wat behalve om water roepen. Hoite was lang genoeg om bij het dak te kunnen en kon de brandende stof van het dak af trekken. Waardoor het vuur ook vrij snel weer gedoofd was. Op dat moment begonnen de mensen te roepen: HE SAVED THE BUILDING!!! Uiteindelijk konden we echt weg en zijn we nog een drankje ergens anders gaan doen. Daar gingen om 20:45 uur alle lampen al uit, dus blijkbaar sluit alles in Dominical al erg vroeg op kerstavond. Onze zeer speciale en ook gezellige avond hebben we dan ook verder voortgezet bij onze accommodatie samen met onze Canadese buren.

28/12/2009

Reis naar Montezuma

Vanwege de kerstdagen konden we niet echt verder, overal waren de accommodaties volgeboekt, dus zijn we in Dominical gebleven. Na 8 dagen te hebben genoten van veel lezen, Rummicubben, mooi weer en relaxen was het tijd om verder te gaan. Dus vanochtend zijn we met een privé taxi vertrokken naar Jaco. We moesten eerst 180 dollar betalen, maar na wat onderhandelen werd het 10 dollar per persoon. In Jaco moesten we overstappen op een speedboot, die ons naar Montezuma bracht. De boottocht was super, alleen was iedereen zeiknat toen we aankwamen. Gelukkig was onze bagage droog gebleven. Aangekomen in Montezuma liepen we naar het hotel welke we voor 1 nacht hadden geboekt. Het hotel lag wat ver van het centrum, dus het was een eindje lopen.

30/12/2009

Verhuizing in Montezuma

Omdat het hotel een eindje uit het dorp zit, zijn we de dag van aankomst nog naar een andere accommodatie gaan zoeken. Het was inmiddels al erg druk i.v.m. oudejaarsavond. Vandaar dat het erg moeilijk was om iets te vinden, maar daar hadden we het...een prachtig koloniaal landhuis met uitzicht op zee en een mega grote kamer en badkamer, wel wat ouder maar ach. Voor de kamer hadden we een mega balkon, waar die van ons in Spanje misschien wel 20 keer in past. Dus de volgende dag zijn we dan ook met alle spullen weer terug naar het dorp gelopen en hebben we ons in onze landhuiskamer geïnstalleerd.

Een dag later zijn we alweer terug verhuisd naar het hotel van de eerste nacht. Het landhuis leek namelijk net een spookhuis. Dit kwam door onze hele rare Franse buren. Daarnaast kon onze kamer niet afgesloten worden en daardoor voelde we ons niet echt veilig. Onze Franse buren hebben de hele nacht enorme herrie gemaakt, dus we hebben geen oog dicht gedaan.

Watervallen

In Montezuma hebben ze watervallen, dus na de verhuizing zijn we hier naar toe gelopen. Het was een heel geklauter door het water, over rotsen en door de jungle, maar uiteindelijk waren we er en was het zeer zeker de moeite waard. Het was er ook lekker rustig, dus we konden in alle rust van ons uitzicht genieten. Het water was erg koud, dus het bleef bij kijken naar de waterval.

05/01/2010

Oud & Nieuw in Montezuma

In Montezuma kwamen we nog bekenden uit Lloret tegen. Pep en Nicky. We zaten in een leuk restaurantje kreeft te eten, toen Nicky in één keer aan onze tafel stond. Dat was toevallig. Diezelfde avond was het oud&nieuw en die hebben we erg rustig doorgebracht. Na het eten zijn we het dorp ingelopen en toen was de sfeer in één keer veranderd. Voor het eten was het nog een relaxte sfeer, maar een paar uur later voelde het minder goed. Voor oud&nieuw zijn er veel Costa Ricanen vanuit de binnenlanden naar Montezuma gekomen om het hier te vieren.

Het Imperial bier vloeide rijkelijk op straat en ook werd er duidelijk veel drugs gebruikt. Waarschijnlijk was iedereen inmiddels onder invloed en was daardoor de sfeer zo veranderd. Wij voelden ons daar niet prettig bij en zijn terug naar het hotel gegaan. Daar hebben we tot 00:00 uur gerummicubt en zijn daarna naar bed gegaan.

De twee volgende dagen hebben we heerlijk op het strand doorgebracht en veel potjes Rummicub gespeeld. Montezuma was leuker dan Dominical, omdat er meer te beleven viel. Er waren meer restaurants en een paar winkels. Ook zaten veel restaurants aan het strand ipv aan een modderige weg. Ook hier waren de wegen niet geasfalteerd, maar omdat we in Montezuma mooi weer hadden was niet alles blubberig.

Van Montezuma naar San Jose, Costa Rica

Op 3 januari was het weer tijd om verder te gaan, dus zijn we 's ochtends om 7u in een minibusje gestapt. De wegen waren slecht ofwel niet geasfalteerd ofwel geasfalteerd maar met enorme gaten in de weg. Met het busje zijn we naar de ferry gereden, dit keer was het geen speedboot. Toen we daar aankwamen waren we blij dat we het busje uit konden. Net als de bussen ging ook deze ferry tot aan de nok toe vol.

Weer aan land stond er weer een minibusje klaar die ons naar Alajuela bracht, een stad naast de hoofdstad San Jose. We moesten namelijk de volgende dag naar de luchthaven. In Alajuela hebben we verder niet veel gedaan als alleen wat slapen en onze tassen klaar gemaakt voor de komende 2 vluchten.

Van San Jose naar Guatemala City

Wanneer wij vluchten boeken kijken we altijd alleen naar de goedkoopste optie. Dus toen we op maandagavond incheckten voor onze vlucht en op onze boarding pass business class stond, gingen we er eigenlijk vanuit, dat alle stoelen business class genoemd werden. Het zou wel een klein vliegtuig zijn. Wegens de mislukte aanslag op een Amerikaans vliegtuig waren de veiligheidsregels aangescherpt. Wat resulteerde in een lange rij tot buiten het luchthaven gebouw voor de douane. Er liepen ook heel veel politieagenten rond.

Eenmaal door de douane viel het ons op dat er op de internationale luchthaven van Costa Rica vrijwel niks te doen was. Er was maar 1 fastfood restaurantje waar je alleen een kippenpoot of een croissant ham en kaas kon kopen. En er was maar 1 winkel met souvenirs. Dat is voor een luchthaven waar de meeste toeristen in heel Centraal Amerika voorbij komen bizar weinig.

In het vliegtuig bleek dat er maar acht businessclass stoelen waren. Dat betekende dat we toch ergens een upgrade moesten hebben gehad, want twee van die acht stoelen waren voor ons. Het was ook echt Business Clas, want zodra we gingen zitten kregen we een drankje aangeboden en tijdens de vlucht kregen we een extra luxe maaltijd met echt bestek. De rest van het vliegtuig kreeg alleen een broodje. We hebben hier wel even om gelachen. We vlogen gewoon Business Class en we hadden er niet voor betaald.

Helaas was het maar een korte vlucht, dus een uur later landden we al op de luchthaven van Guatemala City. In tegenstelling tot de luchthaven van San Jose was deze luchthaven ontzettend mooi, nieuw en modern en ook opvallend rustig. Normaal gesproken als je land moet je door de douane en krijg je een stempel om het land binnen te kunnen. Hier werden we meteen doorverwezen naar de transit afdeling. De afdeling waar je doorheen moet als je een connectievlucht hebt. Daar werden we weer gecontroleerd en vervolgens konden we naar de gate lopen.

Van Guatemala City naar Flores

Bij de gate aangekomen konden we alle toestellen zien en dat waren er maar twee. Het vliegtuig waar we mee gekomen waren en een heel oud, verroest propellervliegtuig. Naarmate de tijd van het boarden dichterbij kwam begonnen we ons af te vragen of dat oude toestel misschien die van ons was. Hoite is dat even na gaan vragen en ja, dat oude verroeste vliegtuig was ons vliegtuig naar Flores. Toen we konden boarden moesten we met de trap naar beneden en omdat we op rij 1 zaten konden wij als eerste lopen.

Beneden aangekomen stond er niemand klaar van het luchthavenpersoneel. Er stonden wat mensen te kletsen, dus toen we zeiden dat we naar Flores zouden vliegen, werd er wat gemompeld. Uiteindelijk werd er gezegd dat we ze konden volgen, waarop ze ons naar het vliegtuig begeleidden. Aangekomen bij het vliegtuig konden we instappen en niet lang daarna vlogen we met een enorm kabaal weg.

Wat waren we blij toen we in Flores aankwamen en we dus weer veilig op vaste bodem stonden. Wat een vlucht!! Toen we uitstapten voelden we wel, dat het in Flores een stuk kouder was. In het vliegtuig hadden we maar met ca. 20 andere mensen gezeten. Dit waren ook de enige mensen in het luchthaven gebouw samen met de twee zwaar bewapende douanebeambten. 

Aankomst Flores

Wanneer je een nieuw land binnenkomt, moet je je paspoort laten stempelen met een visum. Doe je dit niet, dan ben je illegaal in het land. Normaal gesproken kun je ook niet het luchthaven gebouw uit voordat je gestempeld bent, omdat de douane dit niet toe laat. Hier was geen loket, bureau of persoon te vinden, die ons een stempel kon geven. Toen we het bij de twee bewapende beambten na vroeg stonden ze ons heel verbaasd aan te kijken.

Zij gingen er namelijk vanuit dat we in Guatemala City wel een stempel hadden gekregen. Toen we uitlegden dat dit niet het geval was, gingen ze op zoek naar iemand van Immigratie, maar die waren al naar huis. Na een aantal telefoontjes mochten we het luchthaven gebouw verlaten en de volgende dag terug komen voor de stempel.

De volgende morgen zijn we dus eerst terug naar de luchthaven gegaan. Guatemala is niet een land waar je illegaal wilt zijn en zonder inreis stempel krijg je geen uitreis stempel. De hele stempel procedure duurde niet niet langer dan 10 minuten en daarna konden we alweer gaan.

Flores

Na de stempelprocedure hebben we tickets voor de Maya tempels gekocht, een busticket naar Belize en hebben we een rondje door Flores gemaakt. Flores is een heel erg leuk klein stadje. Sowieso waren we erg gecharmeerd van Guatemala, ondanks dat we er maar weinig van hebben gezien. Guatemala is een stuk goedkoper dan Costa Rica. De mensen zijn heel erg lief en behulpzaam en het is ook een stuk schoner dan in Costa Rica. Het enige nadeel was dat het er heel erg KOUD was. Helaas zo koud, dat we onze lange broek en trui aan moesten trekken.

07/01/2010

Maya tempels Tikal

Ons bezoek aan de Maya Tempels in Tikal was erg indrukwekkend. We hebben vele Maya tempels gezien. Het was een heel gewandel door de jungle, maar het was zo de moeite waard. Tikal was één van de grootste en machtigste steden van de Maya's ten tijde van de klassieke periode van de Maya beschaving. De inwoners van Tikal zelf noemden hun stad Yax Mutal. Ondanks dat ze de grootste en machtigste waren heeft de stad meerdere malen nederlagen moeten ondergaan. In 1955 werd het gebied rond Tikal uitgeroepen tot Nationaal Park Tikal en in 1979 werd het door UNESCO tot werelderfgoed verklaard.

 09/01/2010

Aankomst op Caye Caulker

Onze reis van Guatemala naar Belize was een uitdaging. We vertrokken al vroeg met de bus naar Belize City. In de hoofdstad moesten we overstappen in een mini busje en toen we daarin zaten kreeg Hoite last van migraine. Erg vervelend, omdat we nog niet op onze bestemming waren in Belize City. Aangekomen bij de haven moesten we 2 uur wachten tot er een watertaxi was met plek voor ons. Ondertussen verergerde de migraine van Hoite. Eindelijk konden we op de speedboot stappen voor een uur lange rit op het water. En toen kwamen we aan op Caye Caulker.

In de stromende regen kwamen we op het eiland aan en normaal blijf ik bij onze bagage als we ergens aankomen en gaat Hoite op kamer jacht. Maar nu was Hoite daar niet toe in staat, dus ik moest het eiland over. Vanwege het slechte en koude weer leek het uitgestorven te zijn. Maar het water was wel prachtig, zo blauw water heb ik nog nooit in het echt gezien. De eerste dagen zagen we geen straaltje zon en zaten we te wachten op de voorspelde oude storm.

Zo'n koude storm was zeldzaam, zeker in deze periode van het jaar. Ook voor de dagen erna zagen de weerberichten er niet beter uit. Het had ook geen zin om te vertrekken en ergens anders heen te gaan, want de storm was in een groot deel van midden Amerika. Om met dit weer op een klein eiland te zitten heeft als nadeel, dat er weinig tot niks te doen is. En ook dat er geen winkels waren waar we bijvoorbeeld warme kleren konden kopen. We woonden in onze enige trui en lange broek. Van het vaste land hadden ze dekens over laten komen. Dus gelukkig hadden we wel een warm bed.  

Om de tijd door te komen hebben weer veel gerummicubt. En de enige dag dat er weinig regen was voorspeld hebben we een snorkel tour gedaan. De tour was fantastisch ondanks het koude weer en koude water. We hebben tijdens de snorkel tour met Stingrays gezwommen.

 13/10/2020

Caye Caulker met mooi weer

Na een week op Caye Caulker slecht weer gehad te hebben scheen in één keer de zon weer. Zodra we die zagen zijn we meteen met onze bikini en zwembroek onze kamer uitgerend en op het witte strand neergeploft om er optimaal van te genieten. Het duurde maar even, maar we hadden de zon gezien. Ondanks het slecht weer hebben we ons toch prima vermaakt op het eiland. Het is erg gemoedelijk en rustig en ook erg gezellig. 's Avonds poppen er allemaal restaurantjes op het strand op. We hebben dan ook een favoriet restaurantje waar je voor een paar dollar een hele kreeft kan bestellen. Op Caye Caulker rijden geen auto's rond. Iedereen verplaatst zich ter voet, fiets of met een golfkarretje.

20/01/2010

Tulum, Mexico

Vanuit Caye Caulker zijn we weer met de boot naar het vaste land gevaren. En in Belize City hebben we weer een bus gemaakt richting Tulum, Mexico. Deze busrit duurde 8 uur. Tulum bestaat uit één lange straat en een paar kilometer verderop een ontzettend lang wit strand. De eerste nacht hebben we in een hostel in het centrum geslapen en de volgende ochtend zijn we verhuisd naar een hutje aan het strand. Wat een paradijs is het hier, helemaal omdat ook de zon eindelijk schijnt.

We kunnen hier gewoon vanaf het strand de zee inlopen en gaan snorkelen. Tijdens het snorkelen kom je gewoon mega schildpadden tegen. Vanuit Tulum zijn we nog een dagje met de bus naar Akumal gegaan. Dit is een ander strand waar je ook prachtig kunt snorkelen met reuze schildpadden. We hebben een Nederlands meisje met Italiaanse vriend ontmoet in de bus van Belize naar Mexico en met hen trekken we de laatste dagen op.

24/01/2010

Playa del Carmen

In Tulum hadden we een heerlijk hutje op het strand, het was er echt prachtig. Maar we wilden weer verder, vooral omdat het de afgelopen weken erg rustig was. We hebben weinig mensen ontmoet en vanwege al het slechte weer was het overal extra stil. We hadden zin in wat reuring. Dus we zijn vanuit Tulum met de bus doorgereden naar Playa del Carmen. Playa del Carmen ligt maar een uurtje rijden van Tulum af.

Hoite heeft in Playa del Carmen een prachtige kamer in Mexicaanse stijl kunnen regelen voor een bodemprijsje. Playa del Carmen was een verademing na alle stilte van de afgelopen weken. Het leek een klein beetje op Lloret de Mar tijdens de zomer. Er waren veel meer toeristen, vele restaurantjes, winkels, mooie stranden met wit zand en helderblauw water. Eindelijk wat leven in de brouwerij.

Vanuit Playa del Carmen zijn we ook een dagje naar Cancun gegaan: Cancun is natuurlijk erg bekend, dus wilden we daar ook een kijkje nemen. Ook in Cancun heb je mooie stranden, vele winkels en restaurants, maar Cancun zit ook vol met de luxe resorts. Je ziet er vooral luxe toerisme. Het was niet helemaal onze plek, maar we vonden het wel erg leuk om het gezien te hebben. Wel heeft Cancun de enige Esprit winkel van heel Centraal Amerika, dus dat was een meevallertje.

02/02/2010

Cuba

In Playa del Carmen kwamen we tot de conclusie dat we nog genoeg dagen over hadden om nog ergens anders heen te gaan. Cancun vonden we geen optie, dus het werd Cuba. Nu we hier toch waren en Cuba in de buurt ligt vonden we dat wel een interessante wending. We zagen ons namelijk niet snel alleen naar Cuba gaan of in deze buurt terug komen. Dus we hebben bij een reisbureau meteen maar de tickets geboekt. We hadden maar 6 dagen voor Cuba, maar dat was genoeg tijd om naar Havana en Vinyales te gaan.

Op maandag zijn we naar Cuba gevlogen. Bij aankomst in Cuba mochten we in eerste instantie het land niet in. We moesten namelijk een adres opgeven van het hotel of casa particular waar we zouden verblijven en die hadden we nog niet geboekt. Na heel lang proberen uit te leggen, dat we nog geen hotel geboekt hadden en dus geen adres hadden werden we met een snauw toch toegelaten. Wat een vriendelijk welkom in Cuba dachten we.

Accommodatie in Havana

Met een taxi zijn we naar Havana viejo (oud Havana) gegaan en daar zijn we op zoek gegaan naar een Casa Particular. In Cuba verhuren veel mensen een kamer of een deel van hun woning aan toeristen. Dit om extra inkomsten te creëren. De meeste Cubanen hebben namelijk niet veel geld. Op internet hadden we een huis gezien wat ons wel wat leek. We hadden verwacht dat dit dan ook wel makkelijk te vinden zou zijn als we in de goede straat zouden staan. Dat hadden we verkeerd gedacht. Er stonden namelijk nergens bordjes waarop aangegeven stond welk huis het was en of ze een kamer verhuurden.

Uiteindelijk kregen we in de gaten, dat je het wel kon zien maar het was niet heel makkelijk te vinden. Er stond namelijk een klein blauw tekentje op de deur, maar omdat bijna alle deuren openstonden zag je ze dus niet. Gelukkig hebben we hulp gekregen op straat, iemand kon ons het juiste huis aanwijzen. Helaas was het huis vol waar we naar op zoek waren, maar na even navragen bleek dat de buren ook een kamer verhuurde en die was nog wel vrij. Toen we daar binnenkwamen moesten we wel even slikken. Je zit echt bij mensen in huis. Dus de eigenaren zaten op de bank en wij hadden gewoon één van de slaapkamers.

Reizen betekend ook accepteren en slikken af en toe. Toch zijn we de volgende dag op zoek gegaan naar een andere accommodatie. Onze badkamer stonk enorm naar riool, waardoor we slecht sliepen. Em onze verhuurders waren wel 2 hele lieve oude mensjes, maar ze rookten als ketters en al die rook, kwam onder de deur door onze slaapkamer binnen. Onze kamer stond er blauw van. Later bleek dat roken in Cuba de normaalste zaak van de wereld is en dat bijna iedereen als een ketter rookt. We zijn na de Casa Particular naar een hotel gegaan. Het was een hele lelijke kamer, die ook naar rook stond maar al met al was het toch beter dan de andere kamer.

Havana

De eerste 2 dagen hebben we in Oud Havana doorgebracht. Hier hebben we genoten van de mooie vrolijk gekleurde gebouwen en natuurlijk de vele fantastische oude auto's. We hebben op een middag denk ik een uur lang op een kruispunt gestaan alleen maar kijkend naar alle mooie auto's die voorbij kwamen. En we zagen ook onze oude Nederlandse Hermes (voor de Friezen onder ons FRAM) bussen voorbij komen met de bestemmingen Rotterdam, Hendrik Ido Ambacht, Alblasserdam en ga zo maar verder. Na een uur moesten we maken dat we weg kwamen, want al die auto's hadden natuurlijk geen katalysator. Dus we werden zwart van de uitlaatgassen.

Viñales

De derde dag zijn we in de bus gestapt naar Viñales gereden. Dit was 4 uur rijden vanaf Havana. Viñales ligt in de regio Pinar del Rio in het westen van Cuba en staat belend om zijn tabakshuisjes. We wilden natuurlijk in de korte tijd dat we hadden in Cuba ook een stuk binnenland zien. In Viñales was het een stuk rustiger en gemoedelijker en de omgeving is er zo ontzettend mooi. Vele tabaksplantages, bergen, bomen en noem maar op kom je daar tegen.

We hebben weer in de Casa Particular geslapen. Dit keer was het een kamer in het tuinhuisje naast het huis van de eigenaren. Dit beviel ons al een stuk beter, want dan heb je toch meer privacy. Op ons terras hebben we 's avonds een echte Cubaanse sigaar gerookt. Niet omdat we van sigaren houden, maar als je in Cuba bent hoort daar een sigaar bij. De specialiteit van de eigenaresse was kreeft, dus dat stond 's avonds op ons menu. De kreeft smaakte goed. De nacht voordat we weer terug zouden gaan naar Havana kregen we helaas beide last van buikkrampen.

Hoite en ik hebben de hele nacht de wc afgewisseld. Zouden we nu zo ziek zijn geworden van de sigaar of van de kreeft? We hebben namelijk later gehoord, dat de kreeften hier in het riool groot gebracht worden voordat ze op je bord belanden. De busrit terug naar Havana werd door onze slechte nacht en de aanhoudende krampen niet heel erg comfortabel, maar we hebben het zonder vervelende ongelukjes gehaald.

Korte indruk van Cuba

Ondanks dat we maar 6 dagen in Cuba zijn geweest hebben we denk ik een goede indruk van hoe het Cuba van nu is. Aan de ene kant ontzettend mooi met zijn vele koloniale gebouwen, mooie oude auto's en vriendelijke mensen. Aan de andere kant is het allemaal een beetje misleidend. Vaak zijn de opgeknapte gebouwen alleen aan de voorkant en buitenkant opgeknapt. Naast de mooie gebouwen staan ook vaak vele oude vervalen gebouwen. Daar wonen de Cubanen dan zelf in. Het land is zo duidelijk arm en beperkt.

Playa del Carmen

Terug in Playa del Carmen hebben we nog 2 dagen genoten van de drukte, het strand en Mexico. Inmiddels kwam de koriander wel mijn neus uit, want die kruid zit in bijna elke maaltijd te veel. En wat ze zeggen over koriander is waar You like it or You hate it. Onze reis zit er weer op. Een reis met veel slecht weer, vele indrukken en bijzondere wendingen. Via New York vliegen we weer terug naar Barcelona. Helaas ook dit keer zonder echt in New York te stoppen.

https://www.facebook.com/Roadtrip2adventure

https://www.instagram.com/roadtrip2adventure