Roadtrip in Zuid-Oost Amerika – ROADTRIP2ADVENTURE

Florida, Georgia & South Carolina

01/02/2014 - 24/02/2014

http://www.roadtrip2adventure.com/fotos/2014-usa-florida-georgia-south-carolina-fotos/

31/01/2014

Terug naar Amerika

In 2013 hadden we zo genoten van onze roadtrip in Amerika, dat we dit jaar weer terug wilden. Mede ook omdat we ook dit jaar vanwege ons werk niet lang weg konden. En een roadtrip in Zuid-Oost Amerika is uitermate geschikt voor een kortere periode. We gingen dus dit keer weer naar Amerika, maar naar een andere kant van Amerika. Het werd Florida in combinatie met Georgia & South Carolina. Ook dit keer hebben we alles vooraf gepland, zodat we ons tijdens de roadtrip niet bezig hoefden te houden met het zoeken van accommodaties.

01/02/2014

Reis naar Orlando

Onze reis begon met de strenge controle op de luchthaven van Barcelona. Hoite werd steekproefsgewijs eruit gepikt en moest volledig doorgelicht worden. Hij werd nog net niet letterlijk uitgekleed. Het voordeel daarna was wel dat we daarna als eerste samen met de business-class in mochten stappen. Helaas hield daar de luxe op, want het vliegtuig van American Airlines had alle luxe in Amerika achter gelaten. Het was een ontzettend oud toestel zonder entertainment scherm bij de stoel.

Gelukkig nemen we altijd onze iPads mee, dus konden we toch films kijken gedurende de vlucht. De enige luxe die we hadden, kwam door de vliegmiles van Hoite, die hij opgespaard had tijdens zijn werk bij Sunweb. Hierdoor kregen we gratis stoelen met extra beenruimte, terwijl daar normaal 400 dollar extra voor betaald moest worden. In New York moesten we rennen om onze vlucht naar Orlando nog te halen.

Orlando

Aangekomen in Orlando moesten we onze huurauto ophalen. Gelukkig huren we vaker een auto, want achter de balie stond een zeer snelle jongen, die dacht dat hij deze toeristen wel even een oor aan kon naaien. Volgens hem hoefden we alleen maar een paar handtekeningen te zetten voor de formaliteit. Dat hebben we uiteraard niet gedaan zonder te lezen en dat scheelde ons uiteindelijk bijna 500 dollar aan extra verzekeringen.

We hadden speciaal voor deze keer een mooie auto gehuurd, een Jeep Cherokee. Dus toen we de garage inkwamen waar alle huurauto's stonden en we geen SUV zagen, zagen we de bui al hangen. We konden alleen maar kleine auto's vinden. En dat is natuurlijk niet erg, maar we hadden speciaal een grotere auto geboekt. Helaas waren er geen andere auto's als alleen deze die er stonden. Daar gingen we niet mee akkoord, dus toen er een Ford Expedition binnen kwam rijden, werd er gezegd dat we die ook mee mochten nemen. Nu was het geen Jeep Cherokee, maar deze was nog groter. Wat was dat een gave bak.

Met de grote slee zijn we naar de accommodatie gereden en in de kamer gekomen meteen naar bed gegaan. Voor ons was het alweer vier uur 'nachts, dus tijd voor een goede nachtrust. In Orlando ga je vooral naar pretparken toen en omdat Hoite daar niet van houdt, zijn we niet lang in Orlando gebleven. Dit was voor ons alleen een tussenstop.

Clearwater Beach

Nadat we uit Orlando vertrokken reden we een paar uur in onze fantastische huurauto en kwamen we via een toeristische route uiteindelijk in Clearwater Beach aan. In Clearwater Beach staan prachtige huizen, met heel veel geld kun je hier een mooi optrekje kopen aan de zee. Helaas hoorde ons hotel niet in dat rijtje thuis, maar het stond wel aan zee. De locatie was dus perfect. Vanuit ons hotel liepen we zo het witte strand op.

Congo River Golf

Eén van de must do's in Clearwater Beach was volgens vele internetpagina's midgetgolfen bij Congo River. Omdat we geen lange stranddagen mensen zijn vonden we dat wel een goed idee. Wanneer je binnenkomt zie je een grote vijver met baby alligators. Als je wilt kun je een worstje kopen om deze aan de alligators voeren. Je krijgt dan een vishengel met een worstje eraan en die hengel je dan in de vijver. Dat hebben we één keer gedaan en vervolgens zijn we de midgetgolf baan opgegaan.

Een super leuke baan die niet te vergelijken is met de banen die we ooit gezien hebben. Je loopt onder watervallen door, begeeft je op een piratenschip en golft door de grotten heen. De baan is super grappig en heel mooi opgezet. Ondertussen moesten we ook nog allemaal voorwerpen vinden in de bomen, struiken, het water etc. We voelden ons weer even heerlijk kind.

Na het midgetgolfen zijn we terug gegaan naar ons hotel om een duik in het zwembad te nemen en het strand op te gaan. We hadden enorm geluk met het weer, want de dagen ervoor was het erg koud en nat. Deze dag was het de hele dag heerlijk warm met zon. Rond een uur of 16:00 trok alles in vijf minuten helemaal dicht met een hele dikke laag mist. Wat een bizar gezicht was dat, het strand was wit, maar de lucht die er nu bovenin was ook spierwit. In deze mist zijn we een heel eind gaan lopen het centrum in om een lekker hapje te eten.

Fort Myers

De volgende dag zijn we vroeg opgestaan, omdat we vertrokken uit Clearwater Beach en naar Fort Myers gingen. Opnieuw pakten we de toeristische route, omdat deze mooier is dan de snelweg. Daarnaast mag je op de snelweg in Amerika toch niet hard rijden, dus dan kun je net zo goed de mooie weg pakken. Onze toerdag was dus weer een mooie rit en bij aankomst in Fort Myers zijn we meteen maar weer bij het zwembad gaan liggen.

04/02/2014

De matroos en de verpleegster

Vanuit Fort Meijers zijn we via de Everglades naar Homestead gereden. Dat was een lange rit over de snelweg. En waar we het jaar daarvoor prachtige routes hadden gereden waar de omgeving elk half uur weer anders was. Bleef de omgeving hier vrijwel hetzelfde, een saaie snelweg. We hebben een tussenstop gemaakt in Sarasota, waar we even de auto uitgingen voor een broodje aan het water. Ook hebben we het beroemde standbeeld van de matroos en de verpleegster hier kunnen bekijken. Dit beeld staat bekend als de ''Unconditional Surrender'' en is het beeld staat symbool voor het einde van de Tweede Wereldoorlog.

Vervolgens reden we verder door het saaie landschap wat gelukkig veranderde toen we bij de Everglades aankwamen. Daar werd het allemaal groener, met zover je kon zien water, struiken en bomen. Ook zagen we veel watergras, wat van een afstandje op een groot grasveld leek, maar als je dichterbij kwam zag je dat het groot water was. En af en toe zag je in dit water een alligator voorbij zwemmen.

Everglades

De Everglades is een subtropisch moeraslandschap. De Everglades veranderen voortdurend door water, stenen, brand en overstromingen. Het gebied staat ook wel bekend als ''Rivier van gras''. In de Everglades zijn de alligators een belangrijk onderdeel van het ecosysteem. In heel Florida komen zo'n 1,5 miljoen alligators voor, waarvan er meer dan 200.000 in de Everglades wonen.

De echte alligators kunnen tot wel 6m lang worden. Deze alligators worden nog maar door twee soorten vertegenwoordigt en wel de Mississippi alligator in Noord-Amerika en de Chinese Alligator in China. De kaaimannen daarentegen leven in Centraal- en Zuid-Amerika. Het verschil tussen alligators en krokodillen kun je zien aan hun kop. De kop van een alligator is korter en breder en met hun bek gesloten kun je hun ondertanden niet zien, dat kan bij een krokodil wel. In de Everglades kun je regelmatig mooi aangelegde picknick plaatsen vinden. Terwijl je eet heb je uitzicht op de alligators in het water.

In deze omgeving kwamen we in Ochopee het kleinste postkantoor ter wereld tegen. Dit kantoor was eerst een opslagplaats voor irrigatie buizen, maar toen het oude postkantoor afbrandde in 1953 werd het postkantoor in dit kleine gebouwtje ondergebracht. In het heden is dit postkantoor nog steeds actief.

Homestead

Homestead was onze basis voor Miami. De accommodaties in Miami waren niet te betalen en vanuit Homestead kunnen we naar Miami, de Keys en de Everglades. Toen we aankwamen bij onze accommodatie was het al donker. Dus we checkten in en liepen met de sleutel naar onze kamer, maar het slot was kapot dus we konden er niet in. Gelukkig was de klusjesman snel en binnen vijf minuten was het slot gemaakt en konden we naar binnen. De kamer was top en er is ook een verwarmd zwembad, dus dit was een prima uitvalbasis voor deze omgeving.

Key Biscane

De volgende dag stonden we vroeg op, want we gingen naar Miami. Via Key Biscane gingen we op zoek naar de Cape Florida Lighthouse. Deze vuurtoren komt bijna altijd wel in films en series voor die zich in Miami afspelen. De vuurtoren staat er al sinds 1825. Uiteraard hebben we de vuurtoren gevonden en een paar leuke foto's kunnen maken. Tijdens onze picknick aan zee droomden we helemaal weg en dachten we beiden dat we maar beter de hele vakantie hier konden blijven. Het zag er hier zo mooi uit en we genoten van de heerlijke temperatuur.

Miami Downtown

Via Victoria Key reden we weer verder. We konden hier genieten van het uitzicht op Miami downtown. Wat hadden we zin om deze stad in te duiken, maar dat bewaarden we nog even voor en andere keer. We moesten namelijk weer terug naar onze accommodatie. Dit keer namen we de snelweg in plaats van de toeristische route. Ze waren met de weg bezig, waardoor het allemaal langer duurde dan verwacht. Het was bizar om al deze wegen en bruggen over elkaar heen te zien lopen.

Terug naar de Everglades

De volgende dag stonden we weer vroeg op om terug te gaan naar de Everglades. Bij een Alligator boerderij farm konden we zien hoe de alligators gevoerd worden. Er waren honderden alligators en ook een paar krokodillen. Er was ook een slangenshow, welke je achteraf vast mocht houden als je wilden. Hoite deed dat zomaar even, ik heb me echt moeten vermannen, want ik hou gewoon niet van slangen.

Na de alligators en de slangen gezien te hebben achter de tralies, kwam ons hoogtepunt. We gingen een ritje maken met een echte airboat, welke je ook vaak in films ziet. Hiermee gleden we over de Everglades. De privéboot konden we niet betalen, dus we gingen met een groepsboot mee. De boot maakte een enorm kabaal, maar iedereen had een koptelefoon op. Aan het begin vaarden we heel zachtjes met de boot over het water en kwamen we heel dichtbij enkele alligators.

Toen het water breder werd ging het gas erop en vlogen we over het water. Op een open stuk trapte de bootman op de rem en vloog de boot flink naar links, draaide 180 graden, een sloot water stroomde de boot binnen en hoppa zo gingen we weer de andere kant op. Dit draaien herhaalde de bootman nog een paar keer, dat was fantastisch. Helaas kwam er aan het bootritje ook weer een einde. Ter afsluiting reden we zelf nog met de auto door het park en genoten van de natuur en de paar alligators die we tegenkwamen.

08/02/2014

The Keys

De Florida Keys zijn een archipel van ca. 1700 kleine eilandjes. De bewoonde eilanden zijn verbonden met de Overseas Highway. Dit zijn meerdere bruggen en de langste brug is maar liefst 7 miles (ruim 11 km) lang. Het laatste bewoonde eiland ligt op maar 150km van Cuba af. Het eerste bewoonde eiland wat je tegenkomt is Key Largo en het laatste bewoonde eiland is Key West.

Dit werd onze Keys dag, dus we vertrokken vroeg om tijd genoeg te hebben voor alle Keys. Om vanaf het eerste bewoonde eiland naar het laatste bewoonde eiland te komen rij je in ongeveer 3 uur. Terwijl we reden kwamen we vele marathon lopers tegen die helemaal van Key Largo naar Key West renden. Het was indrukwekkend om te zien, het waren ca. 6.000 lopers die in 24 uur 180km moesten rennen.

Door deze marathon was het een stuk drukker op de weg, dus uiteindelijk hebben we er langer dan gepland over gedaan om in Key West te komen. Op de andere eilanden zijn we niet gestopt, ons doel was Key West. En dat was een goede keuze. Key West was een leuk stadje met gezellige restaurants, barretjes, kleine (souvenirs) winkeltjes en leuke straatjes. We hebben lekker geslenterd over het eiland, heerlijk gegeten in een leuk restaurant en we zijn naar het meest zuidelijk punt van Amerika gegaan. Daar hadden we samen met een heleboel andere mensen een foto momentje.

South Beach

De volgende dag gingen we weer terug naar Miami, dit keer naar het bekende South Beach. Wat een heerlijke plek was dat, hier konden we wel een week blijven. Zittend op het strand, flanerend over de boulevard en onze ogen uitkijkend naar alle mensen die graag gezien wilden worden genoten we van Miami South Beach. Op het strand was een modellen volleybal wedstrijd bezig. Hier zagen we allerlei mannelijke en vrouwelijke modellen beachvolleyen. Vele bekende modellen agentschappen waren aanwezig, zoals Elite Model, Runway etc. Van dit alles kregen we honger, dus hebben we een heerlijke maaltijd op het terras aan South Beach genuttigd in combinatie met een enorme Mojito.

Snorkelen op Key Largo

Als je bij de Keys bent, mag je een snorkel tour niet overslaan. Vandaar dat we naar Key Largo gingen waar we zijn gaan snorkelen in het onderwater natuurpark John Pennekamp. Er zaten die dag vele kwallen in het water waarvan 1 gevaarlijke soort (het Portugese Warschip, deze kwal kan tentakels van wel 15m lang krijgen). We moesten daarom een lang wetsuit huren om ons te beschermen tegen die kwal en tegen het koude water natuurlijk. Met de boot gingen we de zee op en zodra we bij de snorkel locatie aankwamen konden we het water in, ik vond het water erg koud ondanks de 25 graden watertemperatuur.

De snorkel trip duurde lekker lang. Voor mij was het pas mijn tweede snorkel ervaring dus ik vond het prachtig. Hoite is wat dat betreft zoveel meer gewend, dus die vond deze plek mooi maar niet mooier dan de onderwaterwereld van Curacao en Egypte. Nadat we weer aan land waren hebben we nog even van het strand genoten. Vooral omdat we de volgende dag alweer moesten vertrekken verder naar het noorden.

11/02/2014

Sawgrass Mills

Voordat we wegreden bij Miami wilden we nog even over de boulevard van South Beach rijden, nog even een glimp opvangen. Net buiten de stad ligt een bekend winkelcentrum Sawgrass Mills. Daar wilde ik natuurlijk ook nog even een kijkje nemen. Dit winkelcentrum is namelijk de grootste outlet mall van heel Amerika. Uiteindelijk heb ik er alleen een paar slippers gekocht, dus ik heb me zeer netjes gedragen. Uiteindelijk rijden we pas na 15:00 uur weg.

Cocoa Beach

We kwamen laat aan in Cocoa Beach. De volgende dag zijn we naar het strand gegaan. Het zonnetje scheen, maar de temperatuur was 10 graden gedaald ten opzichte van Miami. Met de zon erbij was het lekker op het strand, maar toen de dikke wolken de zon afschermde werd het frisjes, dus zijn we daarna gaan winkelen. In Florida is de winkel Ron Jon erg populair. Deze winkel kom je dan ook overal tegen en in Cocoa Beach zat het grootste filiaal van de keten. Daar gingen we dus maar even een kijkje nemen en dat hebben we geweten. We hebben in de winkel heel wat ingeslagen, zwembroeken, bikini's, slippers, korte broeken en een jurkje.

Kennedy Space Center

De reden van ons bezoek aan Cocoa Beach was voornamelijk het Kennedy Space Center in Cape Canaveral. Het KSC is de lanceerbasis en een ruimtevaart industriecomplex van NASA. Vanaf deze lanceerbasis werden in het verlengde de Apollo vluchten voorbereid. Ook werden er spaceshuttles gelanceerd.

Onze planeet, de spaceshuttles, ruimteschepen, astronauten en het heelal kregen in één keer een heel ander gezicht en deze was allesbehalve saai. Alles werd erg mooi uitgelegd en uitgebeeld. Het is voor iedereen een zeer interessant complex om naar toe te gaan en je leert er ook veel van.

De originele spaceshuttle Altantis staat er, die we op televisie allemaal weleens hebben gezien. Ook een replica van het ruimteschip Apollo was er. Wat is zo'n ruimteschip groot. Ze zien er altijd zo klein uit op tv. Dit ding is gewoon net zo lang als negen touringcars achter elkaar en dat wordt dan de lucht in geschoten. En van dat grote ding is maar een minuscuul klein gedeelte voor de astronauten, de rest verdwijnt in het heelal, komt direct terug naar aarde of is alleen maar een enorme tank met brandstof. Het Kennedy Space Center was een bezoek dubbel en dwars waard.

Biplane vlucht

In Cocoa Beach kun je met een biplane over de omgeving vliegen. Dat leek ons wel wat en omdat het Valentijsdag was vonden we het ook nog wel een mooie reden. We hadden een afspraak gemaakt bij Florida Air Tours en daar stapten we in de N30146 WACO Biplane. Dit propeller vliegtuig was tijdens de Tweede wereldoorlog vaak door de US Navy gebruikt. We kregen een echte vliegmuts op en een koptelefoon, zodat we met elkaar en de piloot konden communiceren tijdens de vlucht. Het vliegtuig had geen dak, dus je vloog gewoon in de open lucht.

Bij de start rijdt het vliegtuig scheef over de landingsbaan, omdat de piloot anders niet kan zien waar die heen gaat. Toen we in de lucht waren vlogen we boven Cocoa Beach, de zee en het strand. Het was winderig en koud, maar dat maakte allemaal niet uit, want het was zo ongelooflijk gaaf. Dit was één van de mooiste dingen die we ooit hebben gedaan. Deze Valentijnsdag zullen we niet snel vergeten.

Daytona Beach

Via Daytona Beach reden we naar St. Augustine. Daytona Beach staat bekend om de auto races op het strand. De auto races zijn er niet meer, maar het is nog wel steeds het enige strand in Amerika waar je met de auto het strand op mag. Dit wilden wij natuurlijk ook ervaren, met de auto over het strand rijden. Dat hebben we dan ook gedaan en halverwege het strand zijn we gestopt om te picknicken naast de auto op het strand. Omdat het best wel fris (15 graden) was, was het er erg rustig.

St. Augustine

St. Augustine is één van de oudste steden van Amerika. In 1513 werd de stad voor het eerst onderzocht door een Spaanse ontdekkingsreiziger, die het gebied claimde voor de Spaanse kroon. Tussen 1513 en 1565 werden er verschillende pogingen gedaan om de stad te veroveren door de Spanjaarden en Fransen. Uiteindelijk werd de stad in 1565 gesticht door een Spaanse admiraal.

In Saint Augustine hadden we een kamer geboekt in het Quality Inn en als je de naam hoort verwacht je wel wat. Helaas komen verwachtingen niet altijd overeen met de werkelijkheid, zo ook niet hier. De kamer was niet te beschrijven smerig. Ondanks dat St. Augustine een hele leuk en gezellig stadje was waren we blij dat we hier niet lang hoefden te blijven. Dit alles vanwege de smerige kamer, die we hadden gekregen.

We probeerden zo min mogelijk tijd in het hotel te spenderen en zijn heerlijk door het centrum gaan wandelen. We zijn de brug over gegaan om het in het water liggende Spaanse piratenschip dichterbij te kunnen bekijken. In een leuk Italiaans restaurantje hebben we onze fantastische Valentijnsdag afgelosten.

De volgende dag zijn we nog naar het fort Castillo de San Marcos gegaan. Dit fort is het oudste stenen fort van de Verenigde Staten en het enige 17-eeuwse militaire gebouw. Hoite is dol op forten, dus die genoot van het bezoek aan het fort.

Savannah

Na Florida reden we de staat Georgia binnen. Hoe verder we naar het noorden reden hoe kouder het werd. In Savannah kregen we een fantastische kamer. Omdat we weinig tijd voor Savannah ingepland hadden zijn we met de auto een rondrit gaan maken door de stad. Wat dan het meeste opvalt zijn de mooie koloniale huizen. De huizen kunnen zo uit de film komen.

Savannah was vroeger bekend vanwege de vele plantages en slaven. Dat is ook te zien aan de grote populatie Afro-Amerikanen. 57% Is Afro-Amerikaans, terwijl 39% blank is. In Florida werd er veel Spaans gesproken, door de grote aanwezigheid van Hispanos. In Savannah kwamen we veel meer Afro-Amerikanen tegen. Helaas zag je naast de grote koloniale huizen ook veel slechte wijken, bijna sloppenwijken.

Charleston

Charleston is de oudste en grootste stad van de staat South Carolina. De stad is in de 17e eeuw snel gegroeid doordat er slavenhandel plaatsvond. Naar aanleiding van de conflicten tussen de noordelijke en zuidelijke staten over de afschaffing van de slavernij begon de Amerikaanse Burgeroorlog in Charleston op 12 april 1861.

Omdat het al vrij laat was toen we aankwamen in Charleston zijn we met de auto door het centrum van Charleston gereden. Ook hier vielen de prachtige koloniale huizen met van die grote veranda's op. Deze huizen komen vaak voor in oude Amerikaanse films. Vlakbij onze accommodatie zat de highschool van Charleston. Bij de school was een honkbalwedstrijd bezig van de Charleston Cougars. Dat vonden we wel leuk om te zien, dus we zijn tussen de aanhangers van de Charleston Cougars in gaan zitten op de tribune.

Vliegdekschip USS Yorktown CV-10

Het vliegdekschip USS Yorktown is één van de 24 vliegdekschepen van deze klasse die tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn gebouwd voor de Amerikanen. Dit schip is vernoemd naar de Battle of Yorktown. Met de bouw van dit enorme schip zijn ze begonnen 6 dagen voor de aanslag op Pearl Harbour. In 1943 is ze de zee op gegaan om ingezet te worden tegen de Japanners. Daarna is dit schip jaren later ingezet tijdens de oorlog in Vietnam.

Sinds 1975 is de Yorktown 10 een museum schip en ligt in Mount Pleasant. We konden praktisch het hele schip bekijken. Erg interessant, want je kon zien waar de bemanning geleefd en gewerkt heeft. Maar ook waar de bommen de vliegtuigen in gingen en waar de vliegtuigen de lucht in gingen. Het schip is immens groot, terwijl maar een klein gedeelte voor de bemanning zelf was. Wanneer het schip actief was waren er maar liefst 3500 mensen aan boord.

Onderzeeër USS Clamagore

Na de indrukwekkende tour over en door het vliegdekschip, zijn we ook nog een kijkje gaan nemen in een onderzeeboot. De USS Clamagore ligt namelijk naast het vliegdekschip. Deze onderzeeër heeft 30 jaar dienst gedaan tijdens de Koude Oorlog. De onderzeeër zal niet heel lang meer blijven liggen. Dit komt doordat hij in het zoute water ligt en aan de onderkant erg aan het oxideren is. Daarom was het nog interessanter om nog naar binnen te kunnen om een kijkje in een este onderzeeër te nemen.

Waar de ruimte op het vliegdekschip voor de bemanning klein waren, waren deze ruimte in onderzeeër zo mogelijk nog kleiner. We kunnen alleen maar diep respect hebben voor de mannen die hierin gewerkt hebben.

Boone Hall

Zoals ik al schreef zie je in Savannah en Charleston vele koloniale huizen, daar staan deze steden ook om bekend. Maar ze staan niet alleen bekend vanwege de huizen, maar ook vanwege de plantages en de slavernij. Zelf zijn we gaan kijken bij Boone Hall. Boone Hall is nog steeds als plantage in bedrijf en is vooral bekend om de langste oprijlaan met Oak Trees (eikenbomen). De originele slavenhuisjes staan nog steeds op het erf en dit huis is in vele films en series gebruikt is, zoals o.a. in mijn favoriete serie van vroeger North&South, maar ook in de films The Notebook, Queen en Army Wives. Bij Boone Hall zijn ook weleens bekende sterren getrouwd, zoals bijvoorbeeld Blake Lively (Gossip Girl) en Ryan Gosling.

Dit mogen wel allemaal leuke weetjes zijn, maar de geschiedenis is verre van leuk. Ook in Boone Hall hebben vele slaven gewoond tijdens de slaventijd in het zuiden van Amerika. Bij één van de slavenhuisjes vertelde een kleinkleindochter van een slavin, die hier gewoond had, meer over hoe het in die tijd was. Daarnaast gaf ze ons een rondleiding door het huis. Het huis is inmiddels al meerdere malen verkocht en heeft dus al heel wat eigenaren gehad. Het was een erg indrukwekkende dag.

Talahassee

Na Charleston was het weer tijd om richting het zuiden te rijden. We waren wel weer toe waan wat warmere temperaturen en onze vakantie zat er alweer bijna op. We hadden heel wat kilometers af te leggen om van South Carolina via Georgia weer terug in Florida te komen. Met de snelheden die je mag rijden op de Amerikaanse wegen duurden de kilometers nog langer. Het waren er 700 die we af moesten leggen om in Talahassee te komen. Talahassee was een tussenstop, omdat 700km op één dag wel echt genoeg was.

18/02/2014

Naval Air Station Pensacola

Na de overnachting in Talahassee reden we de volgende dag door naar Pensacola. In Pensacola gingen we gelijk door naar de luchtmachtbasis Naval Air Station. Dit is tegenwoordig het grootste luchtvaartmuseum ter wereld. In dit museum kun je allerlei soorten vliegtuigen en helicopters bekijken, die de luchtmacht van Amerika gebruikt en heeft gebruikt. Onder andere een oude Marine One Helicopter is er te zien welke voor de President van Amerika is gebruikt. Er stonden wel meer dan 150 verschillende vliegtuigen en helicopters en zelfs een nieuwe drone.

Na het museum hebben we nog even bij Fort Barrancas gekeken, dit is een oud fort die tijdens de Amerikaanse burgeroorlog werd gebruikt.

Weersvoorspelling

De rit van Pensacola naar Panama City Beach was een erg mooie route langs de kust. Helaas hadden we pech met het weer. De kou, wolken en regen waren voorspeld, maar toch hoop je op een beetje zon en warmte. Naar het strand gaan is dan een stuk minder aantrekkelijk. We waren een beetje teleurgesteld omdat we onze vakantie op het strand wilde afsluiten, maar dat zat er nu dus niet in. Maar goed aan het weer kun je niks doen, dus we zouden het beste ervan maken. De route was in ieder geval erg leuk, er stonden prachtige huizen aan het strand. Wel valt het op, dat de kust hier is volgebouwd met huizen, dus vanaf de weg zie je nauwelijks strand of zee.

Panama City Beach

Aangekomen in Panama City Beach zijn we een tijdje in de auto gebleven vanwege het slechte weer. De kamer was ook niet echt fantastisch, want de kamer was erg slecht schoongemaakt. Er wat van zeggen heeft niet veel zin, want we zagen aan de schoonmaaksters zelf al dat ze niet begrepen wat schoon was. Het was dus even doorbijten, ogen dicht, neus dicht en alles zo goed mogelijk bedekken en niks aanraken. 's Avonds hebben we gelukkig wel heerlijk Thais gegeten.

's Nachts werden we een paar keer wakker van het noodweer buiten. De volgende ochtend was dan ook de verrassing groot toen we naar buiten keken, dat we een strakblauwe lucht zagen. En het was nog warm ook. Wat hadden we onverwachts toch een ongelooflijke mazzel! We hebben dan ook een fantastische dag gehad op het strand. Na het strand zijn we nog even in het avondzonnetje gaan midgetgolfen. Dit is niet onze hobby, maar de minigolf banen zijn in Florida zo mooi opgezet, dat het het spel een stuk leuker maakt.

We hebben in ieder geval een fantastische laatste echte vakantiedag gehad. Panama Beach staat in Amerika bekend als DE Springbreak locatie. Op het moment dat wij er waren was het gelukkig nog heerlijk rustig. De week erna zou dat heel anders zijn, want dan zou de Springbreak beginnen en dat betekende dat Panama City Beach vol zou stromen met feestvierenden jongeren. De springbreak in Florida duurt 8 weken lang en alleen in Panama City Beach komen al 300.000 feestende jongeren per week.

Nog 1 nachtje Talahassee

Onze laatste dag was aangebroken, dus we moesten weer terug naar Talahassee. Vandaar zouden we terug naar Spanje vliegen. We reden weer via een toeristische route waar we onderweg gestopt zijn om te picknicken op het strand. En toen zat het er weer op. Nog een laatste nachtje in Talahassee en dan vlogen we weer terug naar huis. We moesten afscheid nemen van wederom een fantastische roadtrip in Amerika en van onze geweldige auto.

26/02/2014

Reis naar huis

De reis naar huis was lang. We hadden veel vertragingen en moesten vaak lang wachten. De vlucht van Talahassee naar Miami was kort, maar daar moesten we 5 uur wachten op onze connectie vlucht. De vijf uur werden verlengd met nog eens twee uur vertraging. Het vliegtuig echt van de technische dienst niet vertrekken. Tijdens de vlucht hebben we weinig geslapen vanwege veel turbulentie, dus we waren blij toen we in Barcelona landden. In Barcelona moesten we nog eens vier uur wachten op onze transfer shuttle, maar uiteindelijk waren we weer thuis.

https://www.instagram.com/roadtrip2adventure

https://www.facebook.com/roadtrip2adventure