Rondreis door Scandinavië

Nederland, Duitsland, Denemarken, Noorwegen, Zweden en Frankrijk

15/07/2021 - 10/2021

https://www.roadtrip2adventure.com/2021-scandinavie-fotos/

15-31 Juli 2021

Frankrijk & Familie bezoek in Nederland

Vorige zomer in 2020 was onze eerste ‘vrije’ zomer. Het was de eerste keer sinds dat we in Spanje wonen, dat we vrij waren in de zomer. Onze snackbar was verkocht en er stonden geen toernooien voor Sporteventz gepland i.v.m. COVID-19. In 2020 hebben we dan ook ontzettend genoten van een rustige zomer in en rondom Lloret de Mar. Dit jaar was onze camper klaar en hadden we gepland om een paar maanden naar Scandinavië te gaan. Scandinavië stond al lang op ons lijstje, maar vanwege het weer wilden we er wel echt in de zomer heen. Zomer 2021 was het dus eindelijk tijd voor een rondreis door Scandinavië.

Door nieuwe ontwikkelingen bij Sporteventz met mooie plannen voor de toekomst en het wachten op onze volledige vaccinatie konden we wat later dan gepland vetrekken. Maar 15 juli was het zover. Onze reis naar het noorden begon. Eerst op naar Nederland voor een kort familiebezoek waarbij we onderweg in Frankrijk 2 keer hebben overnacht. De eerste week in Beuningen was het prachtig weer. Voordat we doorreden van Beuningen naar Workum hebben we 1 nacht overnacht aan het IJsselmeer in Wieringerwerf. Daarna zijn we doorgereden naar Workum.

In Workum hebben we nog een bezoek gebracht aan het Kazemattenmuseum in Kornwerderzand. Het is de enige plek in Europa waar in de meidagen van 1940 de Duitse Blitzkrieg vastliep. Slechts 225 Nederlandse soldaten wisten zo’n 17.000 Duitsers tegen te houden. Het is een mooi museum waar je ook verschillende bunkers, die bewaard zijn gebleven kunt bezoeken.

31 augustus - 1 augustus 2021

Bourtange

Na de familiebezoekjes reden we op 31 juli naar Bourtange. Dit is een oud vesting dorp in de provincie Groningen vlak aan de Duitse grens. Daar sliepen we middenin het weiland dichtbij het fort van Bourtange waar we de volgende dag in de regen een kijkje gingen nemen. Bourtange is een klein dorp met minder dan 500 inwoners. Het fort van Bourtange is in 1593 in opdracht van Willem van Oranje gebouwd tijdens de Nederlandse revolutie. Tegenwoordig is een leuk klein dorpje met een gezellig plein middenin het fort.

Duitsland

1-3 augustus 2021

Furstenau

Onze favoriete winterbestemming is Marokko. Het is alweer even geleden dat we er zijn geweest, dus als het allemaal kan willen we aankomende winter graag terug. Dit keer willen we dan met de Sprinter gaan. Omdat we van de woestijn houden en we deze in Marokko vaak tegenkomen wilden we vooraf alvast kijken wat de Sprinter allemaal kan. Zodat we voorbereid zijn op waar we wel en niet heen kunnen met de Sprinter. Want het is wel een 4x4 maar deze is niet te vergelijken met onze Toyota Landcruiser die we hiervoor hadden.

In Furstenau, Duitsland is een oude legerkazerne omgebouwd tot camping en hotel. Daarnaast is er een groot oefenterrein voor 4x4 ritten, quad rijden en tankritten. Daar kun je onder andere met jouw eigen voertuig in het zand crossen, dus dat vond Hoite wel wat. Vanuit Bourtange reden we naar Furstenau Forest, waar we op de camping zouden slapen om de volgende dag in de zandbak te gaan rijden. Vanwege de regen was de camping een modderpoel geworden. Omdat het zaterdag was stond de camping nog vol met 4x4 auto’s en quads, die al waren wezen rijden. Ondertussen was iedereen wel aan het inpakken om te vertrekken.

Furstenau Forest

Die nacht sliepen we vrijwel alleen op de camping. De volgende ochtend maakten we dankbaar gebruik van de warme douche en ondanks dat het toilet- en douchegebouw smerig en vervallen was, was de warme douche erg welkom. Net voordat we wilden gaan rijden reed er een 4x4 Mercedes Hymer de camping op. Een aardig Duits stel kwam ook 2 dagen rijden in de zandbak. Dus na even kletsen besloten we om samen te gaan. Altijd handig om met twee voertuigen te zijn voor als je vast komt te zitten. 

Na een paar uurtjes in het zand en door de modder te rijden was het tijd om te stoppen. We konden daar ter plaatse de auto ontdoen van alle modder en het zand en daarna reden we nog even langs de camping om de Duitsers gedag te zeggen. Toen we eigenlijk veel te laat wegreden om de camping te verlaten bleek de toegangspoort al dicht te zitten. Dus zijn we weer terug gereden naar de camping om nog een nachtje te blijven en hebben we samen met het Duitse stel gegeten en later een kampvuurtje gemaakt. 

3-6 augustus 2021

Herzlake

De volgende dag vertrokken we dan echt. We zijn niet veel verder gereden, want Hoite had een mooie camperplaats gevonden aan een meer met groen gras. Het zonnetje begon ook eindelijk weer te schijnen, dus we parkeerden de bus en hebben snel de tafel en stoelen buiten gezet. Dit was de eerste keer, dat we echt buiten konden zitten. Daar hebben we volop gebruik van gemaakt door spelletjes te spelen, een boek te lezen en heerlijk buiten te eten. 

Einfeld

De dag erna moesten we wat kilometers opschieten en reden we door naar Einfeld waar we een plekje vonden aan de Einfelder See. Een mooie plek direct aan het water en naast een kano en zeilclub. De hele dag zagen we dan ook allemaal sportieve mensen voorbij komen in een kano, op de fiets of wandelend langs het water. ’s Ochtends voordat we weer verder reden heeft Hoite een frisse ochtendduik genomen in het meer. 

Kielerkanaal & Arlau

Onderweg stopten we voor de lunch bij het Kielerkanaal. Dit Kielerkanaal wordt ook het Noord-Oostzee kanaal genoemd omdat het de verbinding vormt tussen de Noordzee en de Oostzee. Het kanaal hoort tot de drukst bevaren kanalen ter wereld. Hoite wilde hier graag langs, omdat hij vroeger met zijn familie meerdere keren door dit kanaal was gevaren, jeugdsentiment. Bij de Lidl hadden we heerlijke broodjes gekocht en die smaakten extra goed met het gezellige uitzicht op voorbij varende schepen.

Voor de overnachting die avond had Hoite een mooie spot gevonden midden in het weiland in Arlau. We hadden uitzicht over de koeien en schapen, rondom weiland en in de verte een enorme hoeveelheid aan windmolens. Als we het over horizonvervuiling hebben, dan is dit deel van Noord Duitsland daar een heel goed voorbeeld van. Zover als dat je kunt kijken zie je windmolens en als je denkt nu hebben we er wel genoeg gezien, dan komen er nog meer. Gelukkig stonden er geen windmolens daar waar de zon onderging en konden we wel genieten van een prachtige zonsondergang. 

Denemarken

6-10 augustus 2021

Ribe

De volgende dag kwamen we eindelijk bij de grens van Denemarken aan. Tot nu waren we nog nergens gestopt voor een corona controle. In Duitsland hadden we de dag daarvoor nog flinke boodschappen gedaan, omdat Scandinavië volgens zeggen een stuk duurder zou zijn. Onze eerste stop in Denemarken was in het dorpje Ribe. Aan de rand van het dorpje was een grote camperparkeerplaats waar we onze Mojo veilig konden parkeren. Het zonnetje scheen, dus de korte broek kon eindelijk aan. Ribe is de oudste stad van Scandinavië en voorheen was het ook een gemeente. Het stadje werd in 710 na Chr. gesticht en diende als marktplaats voor de Friezen en Noormannen.

Wij vonden het een leuk stadje met typische Deense huizen en een grote kerk in het midden van het centrum. Op het kerkplein waren vele gezellige restaurants te vinden en de terrassen zaten vol. Dat verbaasden ons niet, want de zon was zeldzaam de afgelopen dagen en volgens de voorspellingen ook de komende dagen. Uit nieuwsgierigheid bekeken we enkele menukaarten en qua eten vielen de prijzen wel mee in vergelijking met Nederland. Alleen de wijn en bierprijzen waren schrikbarend hoog. 8€ Kostte een glaasje wijn en voor een biertje moest je 5€ betalen. 

Esjberg

Na onze wandeling door Ribe reden we door naar Esjberg en stopten we voor een foto shoot bij de Men at Sea. Dit was éen van de weinige Must sees die we online konden vinden. De Men at Sea is een standbeeld van vier mannen zittende mannen van 9 meter hoog die uitkijken over de Waddenzee. De beelden zijn geïnspireerd op de Moai beelden van Paaseiland en beeldt de pure en onbedorven man uit in ontmoeting met de natuur. De beelden zouden eigenlijk op het meest Noordelijke punt van Denemarken geplaatst moeten worden, maar uiteindelijk zijn ze ter ere van het 100 jarige bestaan van de stad Esjberg daar geplaatst. Als het helder weer is, dan zijn de beelden van een afstand van 10 km al te zien. 

De eerste overnachting in Denemarken stonden we naast het strand beschut in het bos in Marbæk. Na het mooie weer in Ribe en bij de Men at Sea was het gaan regenen, dus we zochten wat beschutting. Voordat we de volgende dag verder reden keken we nog even op het strand maar dat lag beneden ons en was moeilijk te bereiken.

Hejlskov

De komende dagen zou het qua weer niet veel beter worden, dus we besloten om maar gewoon door te rijden. Denemarken vonden we qua natuur vrij eentonig. Dat zal vast ook komen door de continue regenval, maar verder is Denemarken net als Nederland helemaal vlak en eindeloos vol met weilanden. Aan het einde van de middag kwamen we bij onze volgende stop aan. Direct op het strand van Hejlskov. In de middag was het wat opgeklaard, dus we stonden droog.

Lindholm Høje Viking Burial Site

De volgende dag kwamen we aan het einde van de middag aan bij Lindholm Høje Viking Burial Site dichtbij Aalborg. Dit is een oud vikingen begraafplaats. Hier werd de historie van de vikingen uitgelegd. Kort door de bocht gezegd, zijn vikingen gewoon noordelijke piraten. En op deze plek liggen historische viking graven die ondertussen gerestaureerd zijn, zodat het nu een museum is.

In de miezerregen liepen we er rond en toen we alles gezien hadden kwam het zonnetje tevoorschijn. Dat was mooi want we wilden ook nog even naar een historische kerk kijken in Skagen. Van de Den Tilsandede kirke is alleen nog de toren overeind gebleven. De rest van de kerk is inmiddels verdwenen door stuifzand. Dat hadden we ondertussen al vaker gelezen, dat veel in Denemarken met de jaren verdwenen is door het vele stuifzand.

Skagen

Omdat het zonnetje zo heerlijk scheen besloten we om de bus te parkeren en nog even het dorpje Skagen in te lopen. Ook hier zagen we de typisch Deense bouwstijl terug. Vanwege het weekend waren de winkels gesloten, maar de terrassen zaten vol. ’s Avonds sliepen we in de duinen en hebben we een heerlijke strand en duin wandeling gemaakt in het avondzonnetje. 

10-31 augustus 2021

Noorwegen

Ferry Hirtshals DK – Kristiansand N

Voor maandag 10 augustus hadden we de ferry van Hirtshals in Denemarken naar Kristiansand in Noorwegen geboekt. Dus sliepen we de nacht ervoor op korte afstand van de ferryhaven, zodat we ’s ochtends op tijd bij de haven konden zijn. We waren ruim op tijd, maar er stond al een hele rij aan medeferry reizigers waaronder vele campers. Bij het inchecken werd voor het eerst om het vaccinatiebewijs gevraagd. Helaas werkte onze Spaanse QR code niet, maar na een tijdje werden we toch geaccepteerd, omdat we wel alle gegevens hadden uitgeprint.

Het was een mega grote ferryboot van Fjord Lines en wij waren 1 van de vele campers aan boord. De overtocht naar Noorwegen duurde 2 uur en 15 minuten en de zee was erg rustig. Ook begon het zonnetje te schijnen tijdens de vaart, dus we konden lekker op het dek zitten. Bij aankomst in Noorwegen zagen we gelijk een verschil in landschap, want we werden verwelkomd met bergen. 

Corona check Noorwegen

Het wegrijden van de boot ging snel, maar de controle bij de douane duurde lang. Er werd voornamelijk gecontroleerd op corona bewijzen. Opnieuw deed onze QR code op papier het niet. Maar de vriendelijke politieagent zei lachend : we will make it work no matter what. En na het inloggen in de Spaanse Gezondheidszorg app (Corona Check app) deed onze QR code het gelukkig wel en mochten we doorrijden. 

Epledal

De eerste slaapplek in Noorwegen die Hoite op Park4Night had gevonden was gelijk een pareltje. Het was een picknickplaats aan het Lyngdal meer met prachtig groen gras, picknicktafels, barbecues, volleybalnet en verschillende wandelroutes. Deze plek heette Epledal en die naam kwam vanwege de vele appelbomen, die hier ooit gestaan hadden. Nu stonden er nog maar een paar en overal lagen kleine appeltjes. Deze waren van de bomen afgevallen.

De plek was zo mooi, dat we meteen twee dagen zijn gebleven. Het was fris, maar de zon scheen. We hebben lekker aan het water gezeten en heeft Hoite gezwommen. Een Duits stel bood aan, dat Hoite hun sup mocht proberen. Dat was Hoites eerste sup ervaring en deze beviel zeer goed. We kwamen in gesprek met een Noors stel, die op vakantie waren. Zij vertelden ons dat dit een erg warme dag was voor Noorse begrippen. En dat terwijl het maar 20 graden was. Je kunt je voorstellen hoe de Noorse zomers er normaal uitzien.

In de middag maakten we een wandeling langs het water en door het bos. ’s avonds parkeerden er een stuk of twintig oldtimers naast onze bus. De eigenaren van de prachtige oldtimers zetten hun picknick stoelen en tafels op het gras neer en maakten er een gezellige avond van.

Brekneholmen

De volgende dag was het weer wat minder dus vonden we het weer tijd om verder te rijden. Uiteindelijk kwamen we op een oude scheepswerf in Brekneholmen terecht. We stonden er alleen, maar gedurende de avond en nacht parkeerden er steeds auto’s naast ons. De locals kwamen er om te nachtvissen. Inmiddels hadden we wel in de gaten dat vissen de nationale hobby is. Bijna elke Noor zien we wel met een vishengel in zijn handen.

’s Ochtends bleek dat de scheepswerf nog steeds in bedrijf was. Het bootje wat op de kant lag, lag de volgende ochtend in het water en werd afgewisseld met een andere boot. 

Na de overnachting in Brekneholmen kregen we een dag met een gouden randje. Het zonnetje liet zich regelmatig zien en we reden door een nieuw stuk Noorwegen. Dit deel werd steeds mooier naarmate we verder reden en we kwamen de mooiste landschappen tegen. We genoten van prachtige rotsformaties, hoge bergen en mooie meren. Voor de lunch stopten we aan het water bij een prachtige picknickspot.  

Onderweg naar het Svåvatnet meer

Tijdens deze reis rijden we van de ene naar de andere mooie spot om te overnachten. Het vinden van zo'n mooie slaapplek is meer werk, dan je zou denken. Je moet elke dag van te voren bedenken waar je ongeveer wilt stoppen en in die omgeving dan online een plek gaan zoeken waar je kunt staan. Soms komen we onderweg een plek spontaan tegen en dan gaan we daar staan. Maar meestal is het een hoop werk vooraf. Voor deze avond had Hoite twee mooie plekken gevonden. Dus we gingen eerst de eerste checken om te kijken wat ons gevoel zou zeggen. De plek was mooi, direct aan een riviertje, maar toch besloten we nog iets verder te rijden.

Dit bleek een goede beslissing, want de tweede spot was nog mooier. Deze was aan een meer met een kleine natuurlijke pool aan de rand tussen de rotsen. Er was maar één plek en die was nog vrij, dus we hadden mazzel. Zodra we stonden nam Hoite meteen een bad in het ijskoude water.

Svåvatnet meer

We stonden zo ontzettend mooi hier, dat we direct besloten om sowieso nog een dag te blijven. Voor het weekend was veel regen voorspeld dus dat zou een perfect moment zijn om te werken. De dagen dat we reizen zijn altijd helemaal gevuld met rijden, lopen en de dagelijkse dingen. Daardoor bleef er voor werken elke keer weinig tijd over. Vandaar dat we de werkdagen echt in moesten plannen om werk gedaan te krijgen. Hiervoor gebruiken we meestal de minder mooie dagen of de mooiste plekjes waar we langer blijven.

Dit weekend was dan ook het perfecte moment om wat werk in te halen. Hoite genoot van zijn dagelijkse privé bad in de ijskoude pool. Na twee dagen gingen we weer verder. 's Ochtends ontmoetten we nog een Duits stel, die iets verderop stonden. Zij hadden deze plek ook op Park4Night gezien, maar wij waren net iets eerder geweest. Dus nadat wij weg waren namen zijn nog even een sprong in Hoites bad.

Edlandsvastnet meer

Aan het einde van de middag kwamen we bij een nieuwe mooie slaapplaats aan. Deze plek lag midden tussen de weilanden met schapen en koeien. We konden MOJO naast het Edlandsvastnet meer zetten in de buurt van het dorpje Ålgård. Nadat we de bus hadden geparkeerd hebben we onze stoelen eruit gehaald en zijn we buiten gaan zitten. Ondanks dat de zon niet scheen was het toch prima te doen. Dit was de tweede keer dat we buiten konden zitten.

Avontuurlijke wandeling

In de buurt van onze slaapplek was een klein kerkje en na wat zoekwerk op Google Maps had Hoite een leuke wandelroute gevonden. Dus trokken we onze wandelschoenen aan, deden onze regenjassen in de rugzak want de lucht beloofde niet veel goeds en gingen we op pad. Toen we bij het kerkje aankwamen begon het alweer te regenen, dus met onze regenjassen aan liepen we het weiland in, het zogenaamde wandelpad volgens Google Maps.

Dit bleek al snel een niet bestaan pad te zijn, want we liepen dwars door een kudde koeien heen. We moesten continue uitwijken voor alle koeien flatsen en op een gegeven moment konden we niet echt meer verder. We hoorden water stromen, maar we zagen het niet. Uiteindelijk zagen we dat het water onder het gras doorstroomde. Dat betekende dat elke stap die we zette kon eindigen in een kletsnatte voet, omdat we dan onder water gingen.

Uiteindelijk zijn we via dit moeras achtige weiland, klimmend over een prikkeldraad hek uiteindelijk toch nog op een looppad terecht gekomen. Nadat we op het pad terecht waren gekomen was het nog maar 200 meter naar onze bus. Dus waar het mis is gegaan dat weten we niet, maar het was een grappige ervaring. 

Spelletjes avond & werkdag

Terwijl we 's avonds aan het eten waren kwam het busje van het Duitse stel van die ochtend langs. Zij hadden deze plek ook op Park4Night gespot, maar die was dus alweer bezet door ons. Maar er was plek genoeg voor een tweede bus, dus ze konden er gewoon bij staan. Er volgde een gezellige avond met interessante gesprekken en gezellige kaartspellen.  

De volgende dag bleven we op dezelfde plek zodat Hoite wat kon knutselen aan de bus en ik kon blogs schrijven voor Sporteventz. Daarnaast hebben we een handwasje gedaan, omdat de zon in éen keer tevoorschijn kwam. We moesten de was wel een paar keer weer van de lijn halen vanwege de korte buitjes tussendoor, maar aan het einde van de dag was alles droog.

Aan het einde van de dag liepen we nog even terug naar het kerkje om toch nog even in beweging te zijn. Daar raakten we dit keer verstrikt in een kudde koeien die op de weg liepen en dachten dat we ze eten kwamen brengen. Heel enthousiast kwam de kudde op ons afgerend en werden we ingesloten. Hoite vond het wel lachen, maar ik was blij dat we veilig aan de andere kant van de kudde uitkwamen. ’s Avonds waren Jann & Jonna weer terug van hun wandeling en hadden we weer een gezellige kaartavond.

Schapenwekker

De volgende ochtend zouden Jann & Jonna heel erg vroeg vertrekken voor een lange hike naar Preikestolen en ze hadden beloofd ons niet wakker te maken. Maar om 06:15 uur werden we toch wakker van een hoop geschud aan onze bus. Hoite dacht dat het Jann was die een grapje uithaalde. Maar toen hij naar buiten keek lagen er schapen onder onze bus en waren een paar schapen zich aan onze bus aan het krabben, leuke wekker!

Sverd i Fjell, Stavanger

Diezelfde dag gingen wij richting Stavanger. Dit is een wat grotere stad in Noorwegen en staat vooral bekend om de olie. Hier wordt veel olie gewonnen en veel Noren die hier wonen werken dan ook in de olie. Daarnaast staat er het Sverd i Fjell monument. Dit is een herdenkingsmonument in Hafrsfjord van de stad Stavanger. Het monument bestaat uit 3 grote zwaarden in een rots ter herdenking van de slag om Hafrsfjord in 872, toen Noorwegen één koninkrijk werd. Het grootste zwaard vertegenwoordigt de zegevierende koning en de andere 2 symboliseren de ongelukkige tegenstanders.

Het monument dient als symbool van de vrede, doordat de zwaarden verzonken zitten in de berg en zo dus niet meer gebruikt kunnen worden. De zwaarden zijn ongeveer 9 meter hoog en zijn gemaakt van de zwaarden die door het hele land gevonden zijn. 

Stavanger

Na het zwaarden monument hebben we de bus in de haven geparkeerd en zijn we de stad ingelopen. Stavanger is een klein stadje met moderne Europese winkels en veel gezellige restaurantjes. Overal zagen we groepen studenten rondlopen, die in hun introductieweek zaten. Stavanger is dus klaarblijkelijk ook een studentenstad. Terwijl het in de haven ontzettend hard waaide en onaangenaam koud was, was het in het stadje een stuk rustiger qua wind.

Na het stadsbezoek pakten we de bus weer en reden we via een tunnel van 15km lang naar de andere kant van het fjord. In Noorwegen betaal je tol voor bruggen en tunnels, zolang de kosten van de aanleg van de bruggen en tunnels nog niet betaald zijn. Zodra de kosten eruit zijn vervalt de tol.

Tau

Meteen na de uitgang van de tunnel was een busstation met daarnaast een hele grote parking langs het water waar al meerdere campers stonden. We hadden met Jann & Jonna hier afgesproken, dus die zouden later op de dag ook hier komen staan. Het waaide weer hard en ook begon het weer te regenen. Tijdens deze reis hebben we inmiddels al heel vaak tegen elkaar gezegd dat we zo blij zijn met de bus, vooral vanwege het weer. We zaten nu tenminste droog en beschut tegen de kou. Met onze Landcruiser en tent hadden we er heel wat minder comfortabel bij gezeten.

Na weer een gezellige avond met Jann & Jonna vertrokken wij de volgende ochtend eerder dan Jann & Jonna. Op zoek naar een mooie slaapplaats voor die avond en zij zouden later volgen. We pakten een ferry in Helmeland naar Nesvik. Daar stopten we direct na een tunnel om te lunchen en later bleek, dat daar een slipper van Hoite uit de bus was gevallen.

Slipperjacht

Gelukkig wisten we dat Jann & Jonna zouden volgen en toen we hen appten of ze al onderweg waren zaten zij net pas op de ferry. Zij gingen dus op slipper jacht en stopten bij elke picknick stop om te kijken of Hoites slipper daar lag. En ze vonden hem, gelukkig maar want de slippers van Hoite zijn heilig voor hem. 

Als bedankje nodigde we hen uit om voor ze te koken en daar waren ze wel blij mee, wat ze kwamen pas laat aan en ze hadden honger. Dit werd onze laatste avond samen, want hierna zouden we ieder een andere kant opgaan. 

Suldalsvalnet meer bij Suldalsosen

De volgende ochtend werden we wakker van een hels kabaal naast onze bus. Bleek dat dit een helikopter was die echt naast ons een lange paal op kwam halen. De hele bus schudde heen en weer en we konden elkaar niet meer verstaan. We stonden aan het meer Suldalsvalnet op een braak terrein en naast ons lag een lange paal. De avond ervoor had Jann nog een grapje gemaakt over dat de paal, die echt vlak naast onze bus lag, door een helikopter opgehaald zou worden. Dat was een grapje, maar uiteindelijk bleek het echt zo te zijn. Het was een super coole ervaring om de helikopter aan het werk te zien van zo dichtbij. 

We namen uiteindelijk halverwege de dag afscheid van elkaar. Dat is altijd jammer als je mensen tegenkomt waar het zo mee klikt om dan weer ieder zijn eigen weg te gaan. 

Onderweg naar Odda

We vonden het erg jammer dat we weer alleen verder gingen, maar de middag die we daarna kregen maakte veel goed. We reden echt een prachtige route richting Odda. Mooie fjorden waar we langsreden, prachtige bergen en uitzichten en vele watervallen die tussen de bergen naar beneden kwamen. Bij 1 waterval konden we stoppen en erop klimmen, dat was wel mooi.

Niet veel later kwamen we langs een enorm meer met helderblauw water en op de achtergrond konden we de gletsjer zien waar we heen wilden. Het zonnetje begon ook nog af en toe te schijnen, dus deze dag was er uiteindelijk éen met een gouden randje.

Odda

Het plaatsje Odda waar we doorheen reden verraste ons ook erg positief. Het dorpje zag er gezellig uit ondanks dat het nu geen skiseizoen was. Overal liepen toeristen rond, de terrasjes zaten vol en je zag duidelijk dat dit een populair skidorp was in de winter. Net voorbij Odda was een waterval waar we even heen reden. De waterval kwam precies aan de rand van de weg uit en ertegenover was een parkeerplaats zodat je op een veilige manier de waterval kon zien. Je kon er verder niet bij, omdat de waterval aan de weg lag, dus we reden al snel weer terug naar Odda om door te rijden naar de gletsjer.

Onderweg naar de Folgefonn Gletsjer

Voor de weg naar de gletsjer moesten we tol betalen. Dit was niet een tol die ooit verdwijnt als de aanleg van de weg betaald is. Dit was het type tol die altijd blijft. Daarvoor hebben ze een handige app in Noorwegen, waarmee je de tol direct kan betalen. Dat moet je ook doen, want je hebt maar 48 uur om te betalen, daarna volgt een factuur inclusief boete. Dus ook als toerist moet je deze app downloaden.

Aangekomen op de weg naar de gletsjer kwamen we gelijk in een heel andere landschap. We klommen naar 1.200 meter en je zag de boomgrens verdwijnen en de temperatuur dalen. Het was een prachtig landschap, zo totaal anders weer. De hele dag kwamen we van het ene landschap in het andere en allemaal even mooi op een andere manier. Uitleggen wat we zagen is lastig, dus de foto’s spreken hopelijk voor zich. 

Folgefonn Gletsjer

Op gletsjer aangekomen maakten we uiteraard een paar foto’s en liepen we een stukje de sneeuw in. Het was zo bizar te bedenken dat het thuis in Spanje 35 graden was en dat wij gewoon in de sneeuw stonden. Het uitzicht was indrukwekkend en we konden in de verte meerdere fjorden zien en overal waren kleine waterpoeltjes. Zelfs zo hoog in de bergen was een compleet meer. We vonden een prachtig slaapspot dichtbij de rand van een klif, waar we een prachtig uitzicht hadden over de diepte.

’s Nachts werd het erg koud en zakte de temperatuur buiten tot het vriespunt en in de bus tot een graad of 7. Dus ’s ochtends hebben we de kachel maar even aangezet om zo het bed uit te kunnen komen. We werden wakker in de wolken, maar die verdwenen gedurende de eerste uren van de ochtend. Na het ontbijt zijn we de berg opgelopen om van het spectaculaire uitzicht te genieten om vervolgens weer naar beneden te rijden. 

Ferry Jondal – Torvikbygd

Nadat we van de gletsjer af waren wilden we de ferry nemen in Jondal naar de overkant naar Torvikbygd. Deze ferry voer elk uur en toen we er aankwamen was de ferry net vertrokken. Dus we moesten nog een uurtje wachten. Bij de ferry was een Spar, dus we konden daar brood kopen en meteen lunchen tot de volgende ferry zou komen. Toen we uiteindelijk in Torvikbygd aankwamen moesten we nog een stukje rijden om bij de volgende stop te komen. Maar we waren moe. Moe van de late spelletjes avonden met Jann&Jonna en van al het rijden. Daarnaast hadden we een onrustige en koude nacht aan het ravijn op de gletsjer gehad.

Granvinfjord

Dus toen we net voor een tunnel een parkeerplaats tegenkwamen die ons wel geschikt leek voor de nacht stopten we daar. Het was een parkeerplaats aan het Granvinfjord. We stopten dus eerder dan gepland en gingen lekker vroeg naar bed. De volgende ochtend scheen het zonnetje en we stonden helemaal alleen, dus tijd voor een heerlijke warme douche in de zon.

Ondanks dat we ons elke dag gewoon wassen bij de wastafel is zo’n echte douche toch wel een stuk lekkerder. Daar genieten we elke keer weer enorm van. Die dag hadden we weer een drukke camperdag. Een drukke camperdag betekent, dat we water moesten tanken, het toilet en vuilwater moesten legen en diesel moesten tanken. Gelukkig hebben ze in Noorwegen veel van dit soort faciliteiten en zijn ze makkelijk te vinden. Vaak gewoon bij een tankstation en meestal zijn het hele nette faciliteiten. 

Haugsvik aan het Uppheimsvatnet meer

Hoite had voor de lunch een mooie picknickplaats gevonden, maar toen we daar aankwamen zeiden we meteen dat we hier ook de nacht wilden blijven. Het was zo’n mooi plekje direct aan het Uppeimsvatnet meer. We hadden heerlijk gras voor de deur, picknicktafels en een kampvuur mogelijkheid. Daarnaast was het een prachtige zonnige dag. Het was pas de tweede zonnige dag sinds onze aankomst in Noorwegen. Daarom vonden we het ook zonde om de hele dag aan het rijden te zijn. Dus hebben we meteen onze tafel en stoelen buiten gezet en spelletjes gespeeld in het zonnetje.

’s Avonds maakte Hoite een romantisch kampvuur en genoten we van de mooie omgeving, het meer, de bergen en ons eerste kampvuur. De volgende dag besloten we om te blijven, omdat het nog steeds prachtig weer was. We moesten werken en waar kon dat beter dan op deze mooie plek in het gras aan het meer. Een dag later besloten we weer om verder te gaan, ondanks dat het nog steeds mooi weer was. We waren ook nog niet op deze plek uitgekeken, maar het mooie weer was niet eeuwigdurend. Met het mooie weer wilden we ook nog meer van Noorwegen zien. Dus de volgende ochtend pakten we alles weer in en vertrokken we enigszins treurig om deze plek weer te verlaten. 

Flåm

Het was de bedoeling dat we naar Flåm zouden gaan. Daar hadden we goede verhalen over gehoord. Aangekomen in Flåm begrepen we de goede verhalen wel. Een leuk klein dorpje tussen de fjorden met een echt strand waar meerdere toeristen op lagen. Wij hebben er een appeltje gegeten en zijn vervolgens naar boven gereden. Eerst moesten we door een lange tunnel. Lange tunnels komen vaak in dit deel van Noorwegen voor.

Vanwege alle bergen en fjorden moet het land toch verbonden worden en dit gebeurd ofwel met tunnels onder het water door, tunnels door de bergen heen of met ferries. De weg naar boven was een spannende en smalle weg naar boven langs een diep ravijn. Bovenaan was een brug gemaakt waardoor je over de Aurlandsfjorden heen kon kijken. Vanaf dit uitkijkpunt hadden we een prachtig uitzicht.

Aurland sneeuw

Vervolgens reden we verder naar boven en kwamen we steeds minder bomen tegen. Dat betekende natuurlijk dat we weer boven de boomgrens aankwamen. Het werd steeds minder groen en er kwam steeds meer steen. Op een gegeven moment kwamen we zelfs in de sneeuw uit. Uiteraard zijn we meteen uitgestapt en de sneeuw ingelopen. We hadden de korte broek nog aan, maar koud was het nog niet echt. Een hele bijzondere ervaring vonden we. De laatste keer dat we in onze korte broek in de sneeuw stonden was in 2013 toen we in Amerika waren.

We vonden het er zo mooi, dat we op zoek gingen naar een plekje voor de nacht. Het zou een koude nacht worden, maar de omgeving was zo mooi dat we hier wilden blijven. Zodra we de bus geparkeerd hadden zijn we een stuk gaan lopen over de rotsen naar een waterval. Het was een onverwacht mooi cadeautje. 

Aurland waterval

De volgende dag hadden we een werkmeeting en op deze berg hadden we geen bereik. We moesten dus naar beneden op zoek naar internet verbinding om de werk meeting te kunnen houden. Onderweg hadden we nog wel even tijd om bij een mooie waterval te kijken. We baalden dat we een werkbespreking hadden. Soms kom je onverwachts op zulke mooie plekken, dat je langer wilt blijven. Dat hadden we hier ook zeker gedaan als we gewoon bereik met onze telefoon hadden gehad. Maar helaas precies op deze plek hadden we totaal geen bereik, we konden de afspraak dus ook niet meer verzetten. 

Laerdal

In het dorpje Laerdal stopten we en hadden we eindelijk weer bereik om onze meeting te kunnen houden. We konden er gelijk ook weer boodschappen doen bij onze favoriete Noorse supermarkt KIWI. Vervolgens reden we via een prachtig landschap en uitzicht over de fjorden verder. Hoite had weer een mooie spot gevonden op Park4Night. Toen we er bijna waren moesten we voorbij een hek waarvoor we moesten betalen. We wisten niet of we er überhaupt konden komen, omdat de weg steeds smaller werd en de bomen lager. Onze bus is erg lang en hoog, dus we kunnen niet overal komen.

Dus we besloten om terug te gaan om niet het risico te lopen, dat we vast kwamen te zitten. Omdraaien lukte niet, dus we reden een groot deel de berg weer af in zijn achteruit. Gelukkig konden we na 500 meter eindelijk keren. Het was al laat en een nieuwe spot zoeken kost altijd veel tijd.

Vång

Ook werd het guur weer, dus bij de eerste parkeerplaats stopten we voor de nacht. Het waaide enorm en we zagen het water in het fjord Vangsmjøsi naast ons kolkend stromen. Het ging er heftig aan toe. De bus schudde ook enorm, dus we hebben de bus ook nog op een andere plek gezet waar we meer beschut stonden.  Nadat we redelijk geslapen hadden werden we de volgende dag wakker en was de wind een klein beetje gaan liggen. Er was verder niks te zien op deze parking, dus besloten we meteen weer door te rijden richting Flå.

Flå

De weg naar Flå was prachtig langs het fjord. En door het mindere weer hing er een mysterieuze mist over het water, wat bijzondere beelden opleverde. In Flå konden we ons toilet legen en water tanken. Net voorbij Flå liep een rivier waaraan we onze bus neer konden zetten. Het was koud, dus we bleven die dag binnen, maar de volgende ochtend scheen af en toe het zonnetje.

Omdat we nog steeds geen wasmachines tegen waren gekomen was het hoog tijd om wat kleding te wassen. Met name ondergoed, t-shirts en handdoeken. Ik waste alles op de hand in de bus en Hoite spoelde het als een echte wasvrouw in de schone rivier uit. Met de wind en af en toe de zon droogde het lekker snel en hadden we weer wat schoon ondergoed, altijd fijn.

We wilden de volgende dag ook blijven op deze mooie plek, maar toen we de volgende dag wakker werden en het nog steeds hard waaide en er een dikke bewolking hing, besloten we om toch verder te gaan. Na wat boodschappen in Flå reden we door richting Oslo en Zweden. 

Oslo

De stops die we onderweg tegen kwamen waren het allemaal net niet. Dus bleven we doorrijden en op een gegeven moment reden we al in de buurt van Oslo. De omgeving waarin we reden was ondertussen al erg veranderd. We kwamen geen fjorden meer tegen, alleen nog meren en minder bergen. Het landschap veranderde niet meer zoveel. Ook kwamen we meer woningen tegen en grotere dorpen. In de buurt van Oslo werd het verkeer veel drukker. De stad uit stond een enorme file. Dat was ook niet gek, want er was maar een één-baans weg de stad uit. En het was vrijdag middag, dus alle mensen die het weekend de stad uitvluchten moesten over die ene weg.

Saetre

Vlakbij het dorpje Saetre vonden we een mooi plekje direct aan zee. Het was er ontzettend scheef, maar de plek was zo mooi, dat we geprobeerd hebben zoveel mogelijk te levelen en de rest namen we voor lief. Dan maar wat scheef staan. We stonden in het gras aan zee, met een klein strandje voor ons. Er lagen allemaal bootjes in het water en er voeren er verschillende voorbij. Het allerbelangrijkste was nog wel, dat de zon was gaan schijnen. We wisten meteen, dat we hier minimaal 2 nachten zouden blijven. Eindelijk even op een plek blijven en relaxen.

De volgende ochtend moesten we brood hebben, dus besloten we de bus te laten staan en naar het dorp te lopen. Er waren 2 routes, eentje liep langs de weg zonder voetpad en de ander ging door een woonwijk. We kozen voor die laatste, deze was wel langer maar liep veiliger. Het was leuk om door een woonwijk te lopen om zo een beetje de Noorse stijl te proeven. Maar de weg liep stevig omhoog en wij dus ook. Na een flinke wandeling kwamen we bij het winkelcentrum en supermarkt middenin het dorp aan. Met onze boodschappen in de tas liepen we terug via de andere weg. Deze was een stuk korter en makkelijker, ondanks dat we in de berm moesten lopen.

Kanoën

Vlak nadat we terug kwamen, kwam er een stoer legergroen Duits busje naast ons staan. Een jong Duits stel stapte uit en vroegen of we het erg vonden dat zij erbij kwamen staan. Uiteraard niet, het was niet onze privé plek. Zij kwamen net uit Zweden waar ze aan vele meertjes hadden gestaan, maar nog niet zo’n mooi plekje hadden gevonden. Al snel pakten ze hun kano uit, die ze ook mee hadden en gingen de zee op. Wij keken ze na en zeiden tegen elkaar dat dat toch wel erg cool was. 

2 Uurtjes later kwamen ze terug en kwamen we met ze in gesprek. Vrij snel boden ze aan dat we hun kano wel mochten gebruiken. Dat lieten we ons geen 2 keer zeggen. We hebben er namelijk al vaker over nagedacht om er eentje te kopen, maar de vraag is dan altijd, ga je hem daadwerkelijk gebruiken en hoe bevalt zo’n kano? 

Laatste dagen Noorwegen

De kano beviel erg goed, dus daar gaan we nog eens over nadenken. Later op de dag kwam er nog een busje op dezelfde plek staan met een Oostenrijks stel en 2 dochters. Met zijn allen hebben we een kampvuur op het strand gemaakt en onder het genot van wat Marsmellows en een drankje hebben we een mooie avond gehad. De volgende dag gingen de Oostenrijkers weer weg en wij bleven nog een dagje.

Toen was het ook voor ons tijd om te gaan. Er zouden nog een paar mooie dagen aankomen en we wilden Zweden ook wel graag met mooi weer zien. Dus we namen afscheid van Noorwegen en reden door naar Zweden.

31/08/2021 - 06/09/2021

Zweden

Grensovergang Noorwegen - Zweden

Nadat we vertrokken waren van ons korte ‘vakantieadresje’ reden we richting Zweden. Waar we een strenge controle hadden gehad om Noorwegen binnen te komen, stond er bij de grens naar Zweden helemaal geen controle. Voordat we het wisten reden we een tolweg op en zaten we in Zweden. Hoite had lang moeten zoeken naar een leuke plek in Zweden. Want ondanks dat er ontzettend veel meren zijn, zijn er net als in Spanje weinig plekken waar je kunt parkeren laat staan overnachten. 

Strömstad

Maar uiteraard had Hoite weer een mooie plek gevonden, dus we reden in de buurt van Strömstad een bos in naar beneden en kwamen bij een meer terecht. We waren niet de enige die deze plek hadden gevonden, want er stonden al twee campers en een busje. Toen we iets verder naar beneden reden kwamen we ook een 2 auto’s met daktenten tegen. En in één keer kwam Luis naar boven lopen. Luis en zijn vriendin Kim hadden we in Noorwegen ontmoet samen met hun kano. Zij stonden hier ook, dat was puur toeval.

We maakten gelijk plannen voor een kampvuur die avond. De 2 auto’s met daktent bleken vrienden van Luis te zijn. Zij sloten uiteraard aan bij het kampvuur samen met 2 Zweden uit 1 van de campers. Het werd een erg gezellige avond. De volgende dag twijfelden we nog of we nog een dagje wilden blijven of dat we door zouden rijden. Nadat Hoite weer een lekker koel bad had genomen besloten we uiteindelijk toch om verder te gaan. 

Rotstekeningen van Tanum

We reden naar Tanumshede naar het Vitlyckr museum, waar vele rotstekeningen zijn. Deze rotstekeningen zijn 1 van de veertien werelderfgoederen van de Werelderfgoedlijst van UNESCO in Zweden. Deze rotstekeningen stammen uit de Noorse bronstijd en zijn ongeveer 3000 jaar oud. De afbeeldingen zijn erg verschillend. Ze gaan vooral over mensen, dieren, wapens en boten. Ze laten zo het leven en het geloof van de mensen in de Europese bronstijd zien. Het verhaal is natuurlijk interessant en de tekeningen zijn leuk. Maar wat mij betreft had het ook getekend kunnen zijn door kinderen uit deze tijd. 

Smögen

Vervolgens zijn we doorgereden naar Smögen. Wat een ongelooflijk mooi stadje is dat. Het is dan ook het meest gefotografeerde plaatsje van Zweden. Je ziet er leuke gekleurde huisjes, vissersbootjes en verticale rotswanden. Het landschap lijkt net alsof je op de maan bent. Met de bus, maar ook wandelend door het pittoreske dorp hebben we genoten van deze plaats. In het plaatsje Kungshamn ernaast konden we overnachten bij de haven. Een leuke plek om te staan, omdat je vanuit je raam zo op zee en op de haven uitkeek. Ook hier waren veel rotsen waarover we een mooie wandeling hebben gemaakt. 

Ikea en Lidl Uddevall

De volgende dag kwamen we langs een Ikea. Van tevoren had ik gezegd dat ik in Zweden echt naar de Ikea wilde. Deze winkel komt hier natuurlijk vandaan en omdat deze zo bekend is, vond ik het wel leuk om te kijken of de Ikea in Zweden nu anders zou zijn dan bijvoorbeeld bij ons in Spanje. Gelukkig ging Hoite ook akkoord. Bij de Ikea heb je namelijk ook WIFI en zo konden we nog wat afleveringen op Netflix downloaden en we konden lunchen in het restaurant. Uiteraard was de Ikea niet anders dan bij ons, hooguit dat de prijzen hier in Kronen staan aangegeven. Nadat we weggingen bij de Ikea gingen we nog even boodschappen doen bij de Lidl ernaast. Ook dit was wel weer fijn om een vertrouwde supermarkt binnen te gaan. Eindelijk weer heerlijke broodjes. 

Kungälv – Lycke

’s Avonds sliepen we in het Tofta National Park. Het was er heerlijk rustig en we hoorden ’s nachts alleen de golven in de zee. De volgende ochtend hebben we een prachtige wandeling gemaakt door het natuurpark. Er was een rode en een blauwe route. Wij volgden de rode route langs het water en door het bos. We waren onder de indruk van de mooie route. Terug bij de bus namen we een lekkere douche alhoewel dit er wel eentje was met veel onderbrekingen. Overdag bleek het er een stuk drukker te zijn, dus elke keer als er een auto of wandelaar aankwam moesten we wegduiken. Je moet er wat voor over hebben om fris en fruitig te ruiken.

Västersjön meer

Het Västersjön meer was groot en er waren een paar opties om te overnachten. De beste optie was middenin het bos, echter liep de parking er zo schuin af en was deze veel te kort voor onze bus, dat we aan de overkant in de berm moesten staan. Waarschijnlijk had het veel geregend, want toen we de berm inreden bleek de ondergrond ontzettend zacht. Gelukkig hebben we een 4x4 want anders hadden we onszelf uit de modder moeten graven. Toen we eenmaal stonden bleven we er mooi staan. We hadden nog macaroni over van de vorige dag, dus ik hoefde niet te koken. De opgewarmde macaroni aten we aan het meer op met de voetjes in het water en de ondergaande zon. Hoe mooi is dat?

Grumslöv en Landskrona

Onderweg naar Denemarken via de kust van Zweden zouden we langs Grumslöv rijden. Een oud klasgenoot en oud collega van Sunweb woonde al jaren in Grumslöv. We appten Roy om te zeggen dat we in de buurt waren en dat we even wilden zwaaien. En Roy reageerde meteen enthousiast dat we niet voorbij mochten rijden zonder langs te komen voor een bakje koffie. Zo gezegd zo gedaan, we spraken af om op zaterdagochtend langs te komen. De ochtend was te kort, dus ’s avonds zijn we nog een keer teruggegaan om tot diep in de nacht bij te kletsen. 

In de middag gingen we naar het citadel van Landskrona om daarna weer terug naar Roy te rijden. We sliepen bij Roy voor de deur, zodat we ’s ochtends nog samen konden ontbijten en een heerlijk douche konden pakken. Daarna reden we door naar Lomma waar we stopten om de F1 te kijken en om wat in de omgeving te wandelen. Het was een geliefd wandelgebied voor vogelliefhebbers. We waren nu dichtbij Denemarken, dus de volgende dag zouden we op tijd vertrekken om over de brug naar Denemarken te rijden. 

Brug Oresundbron van Zweden naar Denemarken

Voor zowel de ferry als de brug van Zweden naar Denemarken moest tol betaald worden. De ferry was op zo’n korte termijn duurder, dus we besloten de brug te pakken. Omdat we een grote bus hebben was de prijs van de brug ook een stuk hoger. Gelukkig bood Roy aan om via zijn kortingspas de brug te betalen, zodat we met korting over konden steken. Het is wel een bijzonder bouwwerk de brug naar Denemarken. Het eerste deel is een lange brug en wanneer je de brug over bent ga je ok nog een groot stuk door een tunnel onder het water door voordat je daadwerkelijk in Denemarken aankomt. 

06/07/2021 - 08/09/2021

Denemarken

Kopenhagen

Aangekomen in Kopenhagen parkeerden we de bus op een parkeerplaats naast een supermarkt. We konden de parkeerkosten alleen betalen via een app. Dus die moesten we eerst downloaden voordat we konden betalen. Daarna liepen we naar een locatie waar Donkey Ride fietsen stonden. Ook hiervoor moesten we een app downloaden, geld storten en zo kon je de fiets via de app van het slot halen. Zodra je de fiets weer ergens neerzette kon je het slot er via de app weer opzetten en dan betaal je van jouw tegoed de huur. Via de app kon je zien waar je de fiets neer kon zetten.

Een super handig systeem als je in Kopenhagen woont, maar als toerist was het best omslachtig. We hebben bv ook nog fietshuur tegoed over, omdat je niet weet van te voren hoe veel je moet storten. We fietsten op onze oranje fietsen de hele stad door naar vele bezienswaardigheden, zoals …… Aan het einde van de middag hadden we alles gezien en fietsten we weer terug naar de parking. We hadden een super leuke dag gehad in het mooie Kopenhagen. Het is een fijne stad, rustig, gezellig en met mooie gebouwen en bezienswaardigheden. 

Stevns

Na Kopenhagen sliepen we in Svens aan zee. Hier bevindt zich een zeldzame krijtrotsformatie Stevns Klint en staat op de werelderfgoedlijst UNESCO. Een prachtig witte rotsformatie steil naar beneden de zee in. De omgeving staat vol met gele bloemen en op dezelfde plaats staat ook een oude Deense commandopost. Deze commandopost is uitgegraven uit de rotsformatie en is gebouwd voor de Koude Oorlog om Denemarken tegen de Russen te beschermen. 

Nadat we ’s ochtends een rondje hadden gelopen langs de rotsformatie en de commandopost reden we door naar het hoogste punt van Stevns Klint. Hier staan 2 vuurtorens, de oudste is in 1818 gebouwd en de jongste in 1878 en torent 27 meter boven de grond uit. Vanaf dit punt kun je de uitkijktoren van de commandopost zien. De vuurtoren was strategisch gericht op de Baltische zee vanwege de Koude Oorlog. Hoite heeft ook nog even een kijkje genomen in de tuin van een oorlogsmuseum waar allerlei leger voertuigen stonden.

Rødby

Uiteindelijk stopten we in Rødby op een mooie groene parkeerplek. Het was nog steeds mooi weer, dus we zetten onze tafel en stoelen buiten en genoten van het heerlijke buitenleven. Voor de volgende dag aan het einde van de middag hadden we de ferry naar Duitsland geboekt, dus we konden nog even genieten van deze plek. 

De volgende dag was het nog steeds mooi weer. Toen we Rødby binnenreden kwamen we langs een Lidl. Dus we liepen deze dag naar de Lidl voor verse broodjes en de rest van de dag gebruikten we om lekker buiten te zitten, te douchen en vervolgens alles weer in te pakken voor onze ferry naar Duitsland. Ons Scandinavië avontuur zat er op. Dus we waren een beetje weemoedig.

Ferry Rødby - Kiel

We hadden zo genoten van de prachtige landschappen met name in Noorwegen. De veelzijdigheid, de schoonheid, de ongerepte natuur en de campervriendelijke parkeerplaatsen. Het enige was ons Noorwegen avontuur een beetje overschaduwde was het slechte weer van de eerste paar weken. Doordat het zo koud en regenachtig was geweest hebben we veel activiteiten over moeten slaan en heeft het ons doen besluiten om eerder naar Zweden af te buigen. En alhoewel Zweden ook mooi was, was Noorwegen toch wel veruit het mooiste land met zijn fjorden, bergen, rotsformaties, natuur etc. 

Maar het zat erop. De reis richting het zuiden begon nu. We zouden de ferry om 16:00 hebben, maar we waren zo op tijd, dat we in de rij stonden voor de 15:00 boot. Dat was mooi, want zo hoefden we niet lang te wachten. De ferryboot was super de luxe met meerdere restaurants en taxfree shops en een heuse speelhal. Op het buitendek was het druk, dus we gingen alweer snel terug naar onze bus en aten daar onze broodjes op. 

08/09/2021 - 09/09/2021

Duitsland

Lübeck

Hoite had een parkeerplaats in Lübeck gevonden waar we konden overnachten. Overdag moest je betalen, maar vanaf 18:00 tot 10:00 mochten campers hier gratis staan. We waren dan ook niet de enige camper. Nadat we de bus hadden geparkeerd liepen we het centrum van de stad in. Het verbaasde ons enorm dat het zo’n mooie en gezellige stad was. Het hielp ook wel mee, dat het prachtig weer was. Toen het begon te schemeren besloten we om onze Scandinavië reis in stijl af te sluiten door pizza te eten bij een goede pizzeria.

Bij het restaurant werden we eraan herinnert dat je binnen overal weer een mondkapje moest dragen. Dat was in Scandinavië nergens het geval geweest. Dus dat was wel weer even wennen. Na de heerlijke pizza liepen we weer terug naar de parking. Die nacht sliepen we beiden onrustig. We waren het niet gewend om in een drukke stad te slapen. ’s Nachts liepen er mensen over de parking, die je hoorde praten. We hoorden auto’s rijden en nog meer normale stadsgeluiden. Normaal gesproken staan we altijd op rustige plekjes, dus dit was in éen keer wel veel geluid. 

09/09/2021- 23/09/2021

Nederland

Groningen

De volgende dag reden we op tijd weg, want we moesten nog een paar uur rijden en daarnaast moesten we nog boodschappen doen, de wc legen, water en diesel tanken en grijs water lozen. Om 16:30 hadden we in Groningen afgesproken bij onze lieve vrienden, die de vorige keer dat we in NL waren hadden gemist omdat ze op vakantie waren. Het was de laatste mooie dag in NL, dus we wilden met zijn allen een rondje varen met hun nieuwe sloep. We waren mooi op tijd, dus met ene tas vol lekkere hapjes zijn we het meer opgegaan. Het was een zaligheid, wat een warm welkom in Nederland. We plakten er een lang weekend vol gezelligheid aan vast. 

Workum & Beuningen

Na Groningen zijn we nog 1,5 week in Nederland bij onze families geweest. Vanuit Workum zijn we 1 avond samen met Jan Willem & Ingeborg naar de opnames van The Voice gegaan in Studio 24 in Hilversum. Dat was een erg leuke avond en een bijzondere ervaring. We hadden stoelen naast de stoel van Ali B, dus we konden alles van heel erg dichtbij bewonderen. 

Naast de gezelligheid met de familie kon Hoite de bus even goed schoonmaken van binnen en van buiten en ik kon een inhaalslag qua werk maken nu we goede WIFI hadden. Het weggaan bij de familie is altijd weer lastig, want we weten nooit exact wanneer we iedereen weer zien. 

23/09/2021 - 25/09/2021

België

Zeeland & Antwerpen & Brugge

Vanuit Beuningen zijn we via Zeeland en Antwerpen naar Brugge gereden. In Zeeland zijn we in Goes gestopt om even langs onze huis dj van Sporteventz te gaan om vervolgens naar Yrseke te rijden. De plek om verse mosselen te eten. In Yrseke vind je alleemaal oester en mossel boerderijen. Na Yrseke reden we door naar Antwerpen waar we in de immense haven hebben overnacht.

Toen we de volgende dag wakker werden zijn we meteen doorgereden naar Brugge. Brugge vonden we een erg leuk en gezellig stadje. Er was een hoop leven door de volle restaurants en terrassen. Ook zagen we allemaal mooie huizen in oude Nederlandse stijl, mooie grachten en gezellige straatjes. In 1 van de straten waren ze bezig met een opgraving. We konden zelfs wat botten en schedels zien. Maar de opgraafplaats lag naast een kerk, dus we gingen ervan uit dat het een oude begraafplaats was.

25/09/2021 - 08/10/2021

Frankrijk

Le Blockhaus d’ Eperleques

Vanuit Brugge zijn we nog een stuk doorgereden naar Eperleques in Frankrijk. In Eperleques staat een enorme bunker uit WOII. We mochten op de parkeerplaats van het museum overnachten, zodat we de volgende ochtend het museum konden bezoeken. De entree was 10€ en zo de moeite waard. Wat een enorm interessante plek. De bunker is immens groot 75x35x33 meter en is gebouwd om de V2 raketten te bouwen en van daaruit af te schieten om zo Engeland te kunnen veroveren.

Gelukkig is dat nooit omdat ze er te laat mee zijn begonnen. De bunker is op een paar bomgaten na nog redelijk intact. Het museum had overal bordjes staan en geluidsinstallaties die in verschillende talen alles uitlegde, zelfs in het Nederlands. De V2 raketten zijn de voorloper van de huidige ruimte raketten. Mede door de goede begeleiding van de bordjes was het was een erg indrukwekkend bezoek. 

Douchen in de camper

Toen we klaar hebben we achter de bus nog even gedoucht. Dat is altijd een hele uitdaging, want we moeten wel de privacy hebben, dat niemand ons ziet. Ook moet het niet te hard waaien, omdat anders het water wegwaait. Uiteraard wassen we onszelf elke dag, maar we kunnen helaas niet elke dag douchen. En dat is toch wel erg lekker een echte douche. Dus elke keer als we gedoucht hebben voelen we ons heerlijk. 

Nadat we gedoucht hadden zijn we doorgereden. We reden naar een klein plaatsje waar een goede camperplek was. De camperplek was niet echt bijzonder, maar we stonden er goed en we hadden goed data bereik. Dat was belangrijk, want we wilden F1 kijken. Het zou een spannende race worden en we vonden het ook wel lekker, dat we even een dagje niks hoefden te zien of te rijden. Dus we zijn 2 nachten blijven staan. Het regende bijna de hele dag, dus we hadden toch niet veel kunnen doen. 

Normandië

Le Grand Bunker

Op maandag gingen we weer verder. Op naar de volgende bunker. We waren inmiddels in Normandië aangekomen, dus het was bunker en museum tijd. We stopten bij Le Grand Bunker Musee de Mur de l’Atlantique in Ouistreham aan de kust. Le Grand Bunker is een 17m hoge bunker die in 1944 deel uitmaakte van de Atlantikwall.

Op 6 verschillende niveaus zijn een aantal ruimtes te zien met onder andere een radiocommunicatievertrek, een munitie- en wapenkamer, een ventilatiekamer, een apotheek en verbandpost en een observatiepost. Ook kun je het dak op waar je een weids uitzicht hebt over de omgeving. Buiten staan nog een aantal voertuigen uit de oorlog waaronder een landingsvaartuig die werd gebruikt tijdens de bekende film Saving Private Ryan. 

Baterries de Longues sur Mer

Na het bunker museum reden we door naar Longues sur mer. Daar parkeerden we bij de bunkers van Longues sur mer. Het was een mooie wandelroute langs verschillende bunkers waarvan de meeste nog redelijk goed intact waren en een paar die kapot gebombardeerd waren. Het was fris, maar het zonnetje scheen. We konden overal in en het geschut, uiteraard onklaar, stond ook nog overal in de bunkers.

Langs de route stonden allemaal bramenstruiken waar we nog wat bramen hebben geplukt. We waren niet de eerste, want de echt rijpe bramen waren al geplukt. Overal waar we liepen kwamen we wel een bunker boven of onder de grond tegen. Veel bunkers stonden onder water, dus daar kon je niet echt in, maar het was wel indrukwekkend. Wat een bouwwerken hebben de Duitsers met hulp van hun krijgsgevangenen hier gebouwd. 

Museum Overlord 

Op de parking van de bunkers zijn we blijven slapen om de volgende dag via verschillende dorpjes door te rijden naar het Overlord museum in Colleville sur mer aan Omaha Beach. Omdat het een museum was met vooral veel voertuigen is Hoite het museum ingegaan en ben ik gaan werken. Want ook dat staat niet stil. Het museum was goed opgezet. Er waren verschillende decors met bijbehorende voertuigen en daarnaast was er een uitgebreide uitleg over de voertuigen zelf. Hoite vond het ene mooi museum. 

Project Overlord

Het museum heeft niet voor niks de naam Overlord. Het goed uitgedachte invasieplan van de geallieerden om de Duitsers aan te vallen via de kust van Frankrijk heette namelijk Project Overlord. Later werd deze invasie meer bekend als D-Day, omdat deze succesvolle invasie het begin van het einde van de oorlog betekende. Nadat de Duitsers bijna heel Europa en een deel van Afrika hadden bezet wilden ze ook Engeland veroveren. Maar dat bleek moeilijker dan ze dachten.

Om zich te beschermen tegen de Engelsen en andere vijanden had Hitler bevel gegeven om de Atlantikwall te bouwen. Deze beveiliging van duizenden bunkers langs de gehele kust van Noorwegen tot aan het zuiden van Frankrijk werd regelmatig gebombardeerd maar lange tijd onsuccesvol. Tot D-Day. Voorafgaand aan invasie is er lang gesproken en bedacht hoe het plan ten uitvoer gebracht moest worden. Uiteindelijk werd besloten, dat de Britten 3 stranden aan zouden vallen en de Amerikanen 2. De Britten gaven deze stranden de code namen Sword Beach, Juno Beach en Gold Beach gaven. De Amerikanen gaven hun 2 stranden de code namen Omaha Beach en Utah Beach.

D-Day

Op 6 juni 1944 kwamen de geallieerden met duizenden aanvalsschepen, vliegtuigen en parachutisten voorbij de Atlantikwall en veroverden ze de Duitsers aan de kust van Normandië. Na de Direct erna werden er via deze weg gevechtsmaterialen, soldaten, verpleegsters en bevoorrading aan land gebracht, welke steeds verder landinwaarts werden verplaatst. OP deze manier werd in 11 maanden tijd heel Europa bevrijd van de Duitsers tot op 5 mei 1945 Duitsland zich overgaf en de oorlog eindelijk voorbij was. 

Uiteraard heb ik het nu heel erg beknopt beschreven, maar het geeft ene kleine indruk van wat we allemaal in Normandië hebben kunnen zien. En als je het verhaal kent, dan kijk je met hele andere ogen naar al deze bunkers, de nog overgebleven souvenirs uit de oorlog zoals delen van de Atlantik muur, de drijvende pontons in het water die toendertijd verbonden werden met brugstukken zodat de bevoorrading niet meer door het water hoefde te gaan, maar over de bruggen aan wal gebracht konden worden. 

Normandië heeft een onvergetelijke indruk achter gelaten. Door de vele musea en bunkers die we bezocht hebben, samen met alle informatie die we er kregen en de verhalen over die tijd, werden we er ons zeer bewust van dat we al die helden uit die tijd eeuwig dankbaar moeten zijn, dat we nu in vrijheid mogen leven. Overal staat ‘We must never forget’ en dat moeten we zeker niet. 

Normandy American Cementary

Na het museum Overlord reden we door naar de Amerikaanse begraafplaats, waar bijna 10.000 Amerikaanse militairen uit WOII begraven liggen. De begraafplaats is ontzettend mooi bijgehouden. Het is uiteraard enorm indrukwekkend om al die witte kruisen te zien afstekend tegen het groene gras. Er is een mooi monument geplaatst ter herinnering aan alle omgekomen Amerikanen die hier kwamen om de Europeanen van de Duitsers te bevrijden. Dankzij hen leven wij nu in vrijheid in Europa. Vanwege COVID-19 was het bezoekerscentrum gesloten en moest iedereen een mondkapje dragen, ondanks dat alles buiten was. 

Pointe du Hoc

Na de begraafplaats zijn we nog naar het Omaha Beach D Day Monument gegaan om vervolgens door te rijden naar de bunkers op Pointe du Hoc. Bunkers hadden we inmiddels wel al genoeg gezien. Het meest indrukwekkende waren de enorme gaten in de grond van de bominslagen tijdens de WOII. Deze gaten waren overal nog ontzettend goed te zien en het waren er ontelbaar veel, bizar.

Utah Beach Museum

Het Utah Beach Museum was het laatste museum wat we in Normandië hebben bekeken. Utah Beach is ook het meest zuidelijke strand van D-Day. In dit museum werd een indrukwekkende film afgespeeld met echte beelden die opgenomen vlak voor de invasie en tijdens de invasie. Maar ook beelden van daarna werden getoond. Een zeer indrukwekkende film.

In de rest van het museum werden veel materialen, kleding, uniforms en foto’s getoond van die tijd. Ook was er een tentoonstelling van foto’s van toen met foto’s van nu, waarop je dus het verschil kon zien. Na deze dagen in Normandië hebben we weer een hoop van de WOII geleerd en zijn we weer met onze neus op de feiten gedrukt, dat we nooit, maar dan ook nooit weer zo’n oorlog moeten willen. 

Saint Mere Eglise

Na het museum zijn we nog even gestopt bij de Saint Mère kerk. Tijdens de invasie zijn er ook velen parachutisten gedropt. 1 Soldaat bleef met zijn parachute in de kerktoren hangen en heeft zich een lange tijd voor dood gehouden. De Duitsers liepen er natuurlijk massaal rond en schoten op alles wat niet Duits leek. De parachutist heeft het toen overleefd en hangt nu als symbool nog steeds aan de kerktoren. 

Mont Saint-Michel 

Onze volgende stop was nog steeds in Normandië, maar niet bij nieuwe bunkers of musea.  We wilden graag naar Mont Saint Michel. Mont Saint-Michel is een klein, rotsachtig getijdeneiland gelegen in een baai. Op de granieten is in de middeleeuwen een abdij gebouwd. Sinds 1898 staat op de toren van deze abdij een beeld van de heilige Michaël die 170 meter boven de baai uitsteekt. Het eiland ligt op 1km van het dorp Avranches en was voorheen alleen te bereiken tijdens laagwater. Tegenwoordig loopt er een smalle brug, zodat je ook bij hoogwater het eiland kan bereiken. Je kunt er alleen te voet komen. We wilden dit eiland graag zien, omdat we het een indrukwekkend bouwwerk vonden. Maar wat we wel jammer vonden was dat het ontzettend commercieel gemaakt is, dus de charme is er wel een beetje vanaf. 

Overnachten in de maïsvelden

Middenin de maisvelden hebben we overnacht en vandaar konden we lopend naar de parking waar we mee konden rijden met de shuttlebus naar het eiland. In de bus was geen corona, want we stonden hutje mutje in een overvolle bus. Buiten moesten we onze mondkapjes ophouden. We hadden vanaf de brug een prachtig uitzicht op de abdij en toen we het dorpje inliepen kwamen we in een smal maar leuk straatje vol kleine winkeltjes en restaurants. Het dorpje had verschillende verdiepingen omhoog en je kon deze met trappen betreden. Totdat je bij de ingang van de abdij aankwam. De entreekaartjes hadden we vooraf moeten kopen en dat hadden we niet gedaan. Iedereen onder de 26 betaalde geen entree en daarboven moest je 11€ betalen. 

Op de terugweg hebben we de bus niet gepakt en zijn we gaan lopen. Bij de bus aangekomen hebben we een heerlijk douche gepakt tussen de mais korven. 

Saint Brigitte

Na de douche zijn we weer verder gereden naar een overnachtingsplek in Saint Brigitte. We stonden daar op een mooie parkeerplaats samen met andere campers. De parkeerplaats lag hoger dan de zee, dus we hadden een mooi uitzicht op het water. Bij laag water kon je zelfs mosselen en oesters zoeken en misschien ook wel verzamelen. Toen we aankwamen was het hoogwater, dus we wilden de volgende ochtend naar beneden gaan. Echter begon het in de nacht te stormen en de volgende dag was de ochtend met veel wind en regen, dus besloten we om verder te rijden. 

Fort La Latte

In de stromende regen reden we verder naar Fort La Latte in La Motte. Het fort lag echt in een uithoek, dus we hadden vanwege het weer nog even getwijfeld of we er wel heen zouden gaan. Maar Hoite wilde hem graag zien, dus we hoopten dat het weer wat beter zou worden. Daar aangekomen was het eindelijk droog, maar er kon nog een regenbui aankomen. Gewapend met onze regenjassen aan liepen we de bus uit om nog geen paar meter verder al in een enorme bui terecht te komen.

Het regende zo hard dat we weer terug naar de bus sprintte om daar te schuilen. Na een half uurtje wachten waagden we poging 2 en toen kwamen we gelukkig droog bij het fort aan. Het was een flinke wandeling naar beneden, dus terug zou straks een stukje zwaarder worden. Het kasteel was prachtig, echter ben ik bij de ingang afgehaakt. Ik moest nog wat dingen qua werk afmaken en Hoite kan uren rondlopen om alleen al naar de bouwstijl te kijken. 

Kasteel La Rock Goyon

Hoite is daarom het fort ingegaan en ik ben terug naar de bus gelopen om te werken. Na 2u kwam Hoite razend enthousiast terug. Hij had enorm van het fort genoten en wenste dat hij zelf in de Middeleeuwen had geleefd. Het kasteel van La Rock Goyon (Fort La Latte) werd gebouwd op een smalle rotsachtige landtong in de eerste helft van de 14e eeuw. Door de jaren heen is het kasteel vele malen belegerd en zelfs een keer bijna tot aan de grond gelijk gemaakt waarna het weer volledig opgebouwd is in de oude stijl. In de 17e eeuw werd het kasteel getransformeerd tot een kustverdedigingskasteel en ter bescherming tegen de Nederlandse en Engelse indringers. Heden is het kasteel weer terug in haar vroegere gedaante van de 14e eeuw en echt de moeite waard om te bezoeken.

Lorient

Na het kasteel reden we weer verder. Nu richting Lorient waar we zouden slapen op een industrieterrein. Le Port de Lorient La Base. Dit industrieterrein staat nog vol met bunkers. In plaats van dat de bunkers zijn weggehaald of als museum in gebruik zijn genomen, hebben zich hier bedrijven in de bunkers gevestigd. Deze bunkers waren in de WOII bedoeld om onderzeeboten te bouwen en te repareren. Je ziet ook nog de enorme ingangen waar de onderzeeboten naar binnen gebracht konden worden.

Op dit industrieterrein zie je voornamelijk bedrijven in de scheepsbouw, onderhoud, vissers bedrijven etc. Er is ook een hele haven bij met allemaal wedstrijdboten. We kwamen pas laat aan, dus ik ging vast koken en Hoite ging een rondje lopen over het terrein. ’s Nachts begon het heel hard te regenen en dit hield de volgende dag helaas niet op. We zouden die ochtend samen nog een rondje lopen, dus helaas moest dit in de stromende regen gebeuren met een harde wind. 

La Roche

De rest van de dag bleef het heel slecht weer en naarmate we naar het zuiden reden werd het steeds slechter. We maakten er een rij dag van, ondanks dat het absoluut geen goed rij weer was. Na 7 uur rijden in de stromende regen met ontzettend harde wind kwamen we in La Roche aan. Daar vonden we een plekje middenin de natuur aan het water. Er stonden allemaal hoge steigers met vissershokjes erop. We hebben de hele nacht slecht geslapen, vanwege de harde wind en de harde regen. ’s Ochtends toen we wakker werden was het eindelijk gestopt met regenen. 

Le Château - d'Oléron

Na een stormachtige nacht waarin we erg onrustig hebben geslapen vanwege de harde wind en de vele regen, werden we wakker en was het eindelijk droog. Op de planning stond een kustdorpje met een citadel in Le Chateau d'Oléron. We wilden er ook graag een pannetje mosselen eten, maar toen we er aankwamen bleken alle restaurants al te gaan sluiten, dat terwijl het pas 14:30 uur was. Dat hadden we even niet verwacht. Van het citadel was niet hel veel meer over, dan alleen de muren en de ingangen. Het was wel een heel vrolijk gekleurd en gezellig dorpje.

Le Palmyre

Na het citadel zijn we weer verder gereden langs de kust en zo reden we door verschillende kustdorpjes. Ook hier was de zomer al voorbij qua toeristen, maar we zagen wel dat het hier in de zomer erg gezellig zou zijn. In Le Palmyre sliepen we op een parkeerplaats direct aan zee.

Saint Palais sur Mer

De volgende dag reden we weer verder langs de kust en onderweg kwamen we door een leuk kustdorpje Saint Palais sur Mer met allemaal leuke restaurantjes waar ze mosselpannetjes hadden. Dat mosselpannetje stond nog wel op ons lijstje, dus hebben we de bus geparkeerd en dit keer waren we wel op tijd. Voor 10€ hadden we een pan vol heerlijke mosselen en een pannenkoek na. Helemaal top dus!

Barzan

De dag eindigde op een camperplek die we toevallig tegenkwamen. De plek zag goed uit, maar ook hier barste de regen en harde wind 's nachts los. Dat slaapt toch altwik wel wat onrustig in de bus, want je hoort alles duidelijker dan wanneer je gewoon thuis bent. Maar de volgende ochtend was het weer droog, dus weer goed genoeg om door te rijden.

Ordan Larroque

Elke dag op de mooiste plekjes slapen is lastig, maar het lukt wel vaak. Na een paar nachten op een parkeerplek had Hoite weer een mooie plek in de natuur gevonden naast een kunstmatig meer. En wat een rust heerste hier, heerlijk! Ook hier regende het 's nachts weer flink. 's Ochtends werden we wakker met het zonnetje en zagen we de kans schoon om weer lekker te douchen. Ook dat is altijd maar afwachten of dat kan. Het is niet zo makkelijk als thuis waar je gewoon je badkamer instapt en de warm water kraan aanzet. Met onze buitendouche moeten we dat eerst inplannen, omdat we de boiler moeten laten verwarmen wat ongeveer een half uur duurt. Daarnaast moeten we privacy hebben, niet te veel wind en het liefst een zonnetje.

Slapen in Carcasonne

Al jaren rijden we als we naar Nederland gaan langs Carcasonne en elke keer zegt Hoite dat hij daar ooit een keer heen wil. Nu kwamen we er weer langs en dit keer zouden we er ook daadwerkelijk heen gaan. Hoite vond voor de nacht een mooi plekje naast een riviertje, bij een drie dubbele sluis en tussen de wijngaard in. Het zonnetje scheen dus we konden de deuren openzetten en zo met de zon naar binnen schijnend spelletjes spelen. De volgende ochtend hadden we een strakblauwe lucht en gingen we naar Carcasonne wat op 15 minuten van onze slaapplaats af stond.

Carcasonne

Carcasonne is een vestingstad in het zuiden van Frankrijk. Het is na Parijs en demonteren Saint Michel, waar we eerder waren, de grootste toeristische trekpleister van Frankrijk. De bekendste bezienswaardigheid is de volledig gerestaureerde versterkte oude binnenstad, La Cité de Carcasonne en staat sinds 1997 op de werelderfgoedlijst van UNESCO. Het is een uitzonderlijk voorbeeld van een middeleeuwse stad in Europa, die bijna volledig is bewaard, en de grootste behouden vesting uit de middeleeuwen. Wij vonden het zeer interessant, maar we hebben mooiere plekken gezien.

Geschiedenis van Carcasonne

De oorsprong van de stad ligt in de 8e eeuw v. Chr. De Romeinen namen in de 2e eeuw v.Chr. de streek in bezit. De Romeinse nederzetting werd in de 1e eeuw v.Chr. door Julius Caesar verheven tot hoofdplaats van een colonia, hetgeen betekende dat de nederzetting stadsrechten kreeg en de inwoners Romeins staatsburger werden. De stad werd vervolgens door de Franken ingenomen, door de Romeinen weer teruggewonnen, daarna weer door de Romeinen verloren de Visigoten. Maar ook kwam de stad in handen van de Moren, de Saracenen en weer terug bij de Franken.

Uiteindelijk kwam de stad in 1229 in handen van de Fransen door de Franse koning. Carcassonne vormde vanaf toen de belangrijkste Franse verdediging tegen de koning van Aragon, die bezig was zich gebieden in het zuiden van Frankrijk te verwerven. De grens tussen beide koninkrijken lag op dat moment op ca. 50 km ten zuiden van Carcassonne en volgde globaal de noordgrens van de Pyreneeën. In het verdrag van de Vrede van de Pyreneeën kwamen de koningen van Frankrijk en Spanje een nieuwe grens overeen, die 40 km zuidelijker liep en werd er niet meer om de stad gevochten.

Vanwege de bezienswaardigheden: de Cité en in mindere mate de Ville Basse en het Canal du Midi, is het toerisme verreweg de belangrijkste bron van inkomsten geworden. De stad telt 34 hotels met in totaal 1200 kamers en honderden winkels die vooral op toeristen zijn gericht. De Cité vormt een stad in de stad. Vanwege de enorme toeristische drukte wonen er tegenwoordig geen 150 mensen meer. De meeste gebouwen doen dienst als winkels, bars en restaurants. Er is een school en een postkantoor.

Llers, Spanje

Na Carcasonne zat onze lange reis van 3 maanden erop. We kwamen in de buurt van ons huis. Omdat het al laat op de dag was en we nog niet klaar waren om tijdelijk afscheid te nemen van ons huisje op wielen besloten we om alvast de grens van Spanje over te gaan, maar nog niet naar huis te rijden. Zodra we thuis zouden komen moesten we de bus wassen, uitruimen, schoonmaken en alles in huis natuurlijk ook weer opruimen. Daar hadden we wel een dag voor nodig, dus het was daarnaast handiger om in de ochtend thuis te komen i.p.v. 's avonds.

In de Catalaanse boerennatuur hebben we de voorlopig laatste nacht doorgebracht. Wat een reis hebben we achter de rug. Prachtig Scandinavië en met name prachtig Noorwegen, maar ook Frankrijk heeft ons zeer positief verrast. We kunnen niet wachten tot we weer kunnen vertrekken.

http://www.instagram.com/roadtrip2adventure

http://www.facebook.com/roadtrip2adventure